Στη συνείδηση των περισσοτέρων ανθρώπων έχει επικρατήσει πως η επανάσταση του 1821 ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου 1821. Όμως, η Ελληνική επανάσταση ξεκίνησε στις 22 Φεβρουαρίου 1821 στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.
Την προηγούμενη, στις 21 Φεβρουαρίου 1821 είχε κηρυχθεί η επανάσταση στο Γκαλάτσι της Μολδοβλαχίας από το Δημήτριο Αργυρόπουλο (τότε πρόξενο της Ρωσίας), όπου ο Βασίλειος Καραβίας εξουδετέρωσε την Οθωμανική φρουρά. Την επόμενη ημέρα, στις 22 Φεβρουαρίου 1821, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη πολεμική πράξη της επανάστασης.
Την ημέρα αυτή, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, Αλέξανδρος Υψηλάντης, διαβαίνει τον Προύθο, παραπόταμο του Δούναβη και φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη Ρωσία και φθάνει στο Ιάσιο της Μολδαβίας, με στόχο να συμπαρασύρει στην εξέγερση και τα άλλα βαλκανικά έθνη. Εκεί υψώνει τη σημαία της Ελληνικής Επανάστασης. Μετά από δυο μέρες κυκλοφορεί την επαναστατική προκήρυξη «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», με την οποία ζητεί από τους Έλληνες να επαναστατήσουν («Η ώρα ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες! …»). Η ενέργειά του αυτή σηματοδοτεί και την επίσημη έναρξη της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες. Ο λόγος που επιλέχθηκε η περιοχή αυτή ήταν ότι εκεί απαγορευόταν η παραμονή Τουρκικού στρατού.
Στις 10 Μαρτίου συγκροτείται ο Ιερός Λόχος, ο οποίος αποτελείται κυρίως από Έλληνες σπουδαστές και μαθητές του Ελληνικού σχολείου της Οδησσού. «Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στρατολόγησεν εθελοντάς και υπέρ τας δύο χιλιάδας ευρισκομένους εν Ιασίω Έλληνας, εκ των οποίων εσχημάτισεν εν μέρος, ονομάσαν αυτό Ιερόν Λόχον και ενέδυσε με στολήν μελανήν, θέσας και εις το άκρον του επί της κεφαλής καλύμματος, τρίχωον σφαιροειδές σύμβολον ελευθερίας (κονκάρδαν) από χρώμα κόκκινον, κυανούν και λευκόν, κατά δε το μέτωπον του καλύμματος δύο οστά με κρανίον από άργυρον σημαίνοντα ελευθερίαν ή θάνατον…» (Ηλία Φωτεινού, Οι Άθλοι της εν Βλαχία Ελληνικής Επαναστάσεως, Λειψία 1846).
Στις 27 Μαρτίου ο Υψηλάντης καταλαμβάνει το Βουκουρέστι. Την ίδια περίοδο ανακοινώνονται η αποκήρυξή του από τον τσάρο της Ρωσίας Αλέξανδρο Α’ και η διαγραφή του από τους ρωσικούς στρατιωτικούς καταλόγους. Τελικά στις 7 Ιουνίου η ήττα του Ιερού Λόχου υπό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Δραγατσάνι και στις 8 Σεπτεμβρίου στη Μονή Σέκουαπό υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις σημειώνει και το τέλος της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.