Διαβάζετε τώρα
Ευτυχώς κάποιοι καταλαβαίνουν που το πάει ο Σουλτάνος

Ευτυχώς κάποιοι καταλαβαίνουν που το πάει ο Σουλτάνος

  • του Γρηγόρη Γ. Καλύβα

Είναι αλήθεια ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας και τα υπερφίαλα νέο-Οθωμανικά σχέδιά του Ερντογάν για την Τουρκία που θα διαφεντεύει την Μεσόγειο και θα φτάνει στα βάθη της Μέσης Ανατολής, ως περιφερειακή δύναμη ισχύος, όχι απλά έχει ενοχλήσει πολλά κράτη και ηγέτες, κυρίως Ευρωπαίους, αλλά πια όλο και περισσότερο εδραιώνεται η άποψη ότι η διεθνής κοινότητα οφείλει να βάλει χαλινάρι στις ορέξεις του Ερντογάν. Η αντίδραση της Γαλλίας, που φυσικά περισσότερο αντιδρά ως ένας καθοριστικός παλιός γνώριμος στην Μεσόγειο, είναι μια περίπτωση. Η άλλη περίπτωση χώρας που λόγω ιστορικής γνώσης βλέπει, αν δεν ληφθούν  μέτρα χαλιναγώγησης των Τουρκικών ονείρων, να ξαναζεί ως φάρσα την ιστορία, είναι η Αυστρία η πολιτική ηγεσία της οποίας ομιλεί πλέον ανοιχτά και χωρίς περιστροφές για το ότι ο Τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός πρέπει να χαλιναγωγηθεί.

Η χρησιμοποίηση από την Τουρκία των μεταναστών ως όπλο κατά της Ευρώπης και η παραβίαση του διεθνούς δικαίου απέναντι στην Ελλάδα με γεωτρήσεις σε ελληνικό έδαφος, είναι «απολύτως ανεπίτρεπτα», καταγγέλλει ο ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς,προειδοποιώντας  ότι «εάν τα δεχόμαστε όλα, εάν δεν είμαστε αλληλέγγυοι με την Ελλάδα, τότε αυτό θα επιτρέψει σε κάποιον σαν τον Ερντογάν να συνεχίζει και να υπερβαίνει διαρκώς τα όρια, και κάτι τέτοιο είναι σε μεσοπρόθεσμη βάση επικίνδυνο».

Και βέβαια λέει και ενδιαφέροντα πράγματα σε σχέση με τα προσφυγικά ρεύματα, υπογραμμίζοντας  ότι οι Έλληνες προστατεύουν τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προστατεύουν και τα δικά μας σύνορα, και η Αυστρία διαθέτει αστυνομικούς και αξιωματικούς της ομάδας Cobra για την υποστήριξη της Ελλάδας.

Απαντώντας στην ερώτηση «τι μπορεί να κάνει η ΕΕ για να αντιμετωπίσει την εκβιαστική πολιτική του Τούρκου Προέδρου», ο Αυστριακός καγκελάριος τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει επιτέλους να εμφανιστεί ενωμένη και αποφασισμένη» και να αποκτήσουμε επιτέλους ως ΕΕ το θάρρος να αντισταθεί στον Ερντογάν και να μην επιτρέψει στο εξής ούτε την εκμετάλλευση των προσφύγων ως όπλο, ούτε τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.

Το θέμα λοιπόν είναι αυτό που αντιλαμβάνεται ο Αυστριακός Καγκελάριος και ο Γάλλος  Πρόεδρος  Εμμανουέλ Μακρόν για άλλους λόγους φυσικά και από άλλη αφετηρία, πρέπει να το καταλάβουν οι ισχυροί κρατούντες τα Ευρωπαϊκά ινία όπως η Γερμανία αλλά και η Αγγλία. Δυστυχώς  όμως δεν συμβαίνει αυτό  καθώς οι εξωτερικές πολιτικές των ισχυρών χωρών  ορίζονται από την οικονομία και τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα και έτσι ο Ερντογάν βρίσκει έδαφος να υλοποιήσει τα νέο- Οθωμανικά του σχέδια σε βάρος ολόκληρης της Ευρώπης αλλά και των χωρών που βρέχονται από την Μεσόγειο.

Οι παραδοσιακοί παίκτες όπως η Ρωσία και οι Η.Π.Α αφού χρησιμοποίησαν την Τουρκία και τον Ερντογάν στα στρατηγικά τους σχέδια, τώρα δυσκολεύονται να χαλιναγωγήσουν το ενεργούμενό τους το οποίο απειλεί πλέον ξεκάθαρα την σταθερότητα του συστήματος και την ειρηνικής συνύπαρξης των λαών των χωρών της Μεσογείου. Μέσα δε όλες αυτές τις εξελίξεις δημιουργούνται εντελώς νέα δεδομένα που αναδιατάσσουν  τoγεωπολιτικό και γεωστρατηγικό statesόπως η ενεργοποίηση του Αραβικού Συνδέσμου κατά των Τουρκικών ενεργειών αποσταθεροποίησης της Μεσογείου, αλλά και την συνεργασία της Τουρκίας με πρόσωπα που κατηγορούνται από την διεθνή κοινότητα για τρομοκρατικές συμπεριφορές, αλλά και οι προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ.

Πως μπορεί να χαλιναγωγηθεί η Τουρκία;

Η τουρκική λίρα είναι το νόμισμα με τη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως μέχρι στιγμής τον Οκτώβριο. Από την έναρξη της επιχείρησης στη Συρία και με τον Ντόναλντ Τραμπ να απειλεί να «καταστρέψει» την τουρκική οικονομία εάν η Άγκυρα το παρακάνει, το νόμισμα δέχθηκε σφυροκόπημα. Όταν ωστόσο ανακοινώθηκαν οι αμερικανικές κυρώσεις η μεταβολή ήταν οριακή, σε μία ένδειξη ότι το πλήγμα από την Ουάσιγκτον ήταν πολύ πιο περιορισμένης έκτασης από ό,τι πολλοί υπολόγιζαν και που ο Ερντογάν ούτε καν έλαβε υπόψη

Όταν ο Αμερικανός πρόεδρος διεμήνυσε μέσω Twitter στην Τουρκία να προσέξει εάν δεν θέλει να καταστραφεί οικονομικά, η λίρα ήρθε αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη ημερήσια βουτιά από τον Αύγουστο. Αμέσως μετά την ανακοίνωση των κυρώσεων το τουρκικό νόμισμα είδε την ισοτιμία του να υποχωρεί ελαφρά στις 5,93 λίρες ανά δολάριο από 5,9260 λίρες ανά δολάριο. Αυτές προβλέπουν δασμούς έως και 50% στις εισαγωγές τουρκικού χάλυβα (έξι μήνες μετά την μείωσή τους), πάγωμα των διαπραγματεύσεων για τη διμερή εμπορική συμφωνία και κυρώσεις στους υπουργούς Άμυνας, Εσωτερικών και Ενέργειας.

Διακομματική ομάδα γερουσιαστών στις ΗΠΑ είχε αφήσει να εννοηθεί ότι το προεδρικό διάταγμα θα μπορούσε να περιλαμβάνει πάγωμα του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων της τουρκικής ηγεσίας σε δολάριο (συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν), απαγόρευση σε αμερικανικές επιχειρήσεις και οργανισμούς να συνεργάζονται με τον τουρκικό στρατό και εμπάργκο στις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία. Όλα αυτά δεν ήρθαν, για αυτό και η «χλιαρή» αντίδραση της αγοράς.

Η ικανότητα του Ερντογάν να αποφύγει τις μείζονες οικονομικές επιπτώσεις, παρά τις σοβαρές σκιές στις σχέσεις με την Ουάσιγκτον, έχει αποδειχθεί αξιοσημείωτη. Και ενδεχομένως αυτό να έχει κάνει με την προσωπική «χημεία» του με τον Τραμπ. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν έγιναν ποτέ πράξη οι απειλές για οικονομικές κυρώσεις σχετικά με την αγορά των ρωσικών S-400, όπως ούτε εκείνες για την οικονομική συνεργασία με το Ιράν.

Το μεγάλο πλήγμα στην τουρκική οικονομία ήρθε περισσότερο από τη δίνη στην οποία βρέθηκαν συνολικά οι αναδυόμενες αγορές, παρά από τις αμερικανικές πιέσεις για το θέμα της απελεύθερωσης του πάστορα, Άντριου Μπράνσον. Αυτές τρόμαξαν ακόμη περισσότερο τους επενδυτές, που όμως είχαν ήδη τραπεί σε φυγή από το τουρκικό ενεργητικό λόγω της υπερθέρμανσης της γειτονικής οικονομίας, της επιμονής στα Erdoganomics και των συνεχών επιθέσεων στην ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας.

Τον Μάρτιο του 2018 οι ΗΠΑ επέβαλαν δασμούς 25% στον τουρκικό χάλυβα και 10% στο τουρκικό αλουμίνιο. Αλλά αυτό αφορούσε το σύνολο των εμπορικών τους εταίρων. Η Τουρκία απάντησε τον Ιούνιο του ίδιου έτους με δασμούς σε εισαγωγές αμερικανικών προϊόντων 1,8 δισ. δολαρίων.

Οι νέοι δασμοί είναι υψηλότεροι, αλλά και πάλι δεν τρομάζουν ιδιαίτερα. Το πάγωμα των εμπορικών διαπραγματεύσεων ίσως να προβληματίζει περισσότερο δεδομένου ότι είχε τεθεί ένας άκρως φιλόδοξος στόχος η αξία των διμερών εμπορικών συναλλαγών να αυξηθεί στα 100 δις. δολάρια από μόλις 20,5 δις. δολάρια σήμερα. Αλλά και πάλι αυτό θα σήμαινε όχι μόνο αύξηση των τουρκικών εξαγωγών αλλά και εντυπωσιακή αύξηση των εισαγωγών.

Η Τουρκία είναι σήμερα μόλις ο 32ος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος των ΗΠΑ. Η γειτονική χώρα εξήγαγε το 2018 αγαθά αξίας 10,3 δισ. δολαρίων στις ΗΠΑ. Οι περισσότερες εξαγωγές αφορούσαν μηχανολογικό εξοπλισμό (1,2 δισ. δολάρια), οχήματα (1,1 δισ. δολάρια), αγροτικά προϊόντα (1 δισ. δολάρια), χαλιά και άλλα υφάσματα (591 εκατ. δολάρια), σύμφωνα με στοιχεία της Deutsche Welle. Από την άλλη οι εξαγωγές χάλυβα και σιδηρομεταλλεύματος δεν ξεπέρασαν τα 559 εκατ. δολάρια.

Όσο για τις διμερείς επενδυτικές σχέσεις και αυτές μένουν σχετικά περιορισμένες. Η Τουρκία υποδέχθηκε άμεσες επενδύσεις ύψους 4,3 δις. δολαρίων από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ενώ προχώρησε σε επενδύσεις 2 δις. δολ. στις ΗΠΑ την ίδια χρονιά.

Αν κάτι καίει τον Ερντογάν αυτό είναι ο αντίκτυπος των γεωπολιτικών εξελίξεων στη λίρα. Η υποτίμηση του τουρκικού νομίσματος σημαίνει όχι μόνο μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, σε μία περίοδο κατά την οποία η οικονομία παλεύει να αφήσει πίσω της την ύφεση, αλλά και «φούσκωμα» των χρεών ιδιωτών και επιχειρήσεων, που είναι σε δολάριο. Η όποια επενδυτική «επίθεση» στο τουρκικό νόμισμα δεν εξαρτάται από τις οικονομικές κυρώσεις αυτές καθ΄αυτές όσο από την αίσθηση που δίνεται στις αγορές για το ποιος έχει το πάνω χέρι στο γεωπολιτικό παιχνίδι. Προς το παρόν οι επενδυτές βλέπουν μία Τουρκία που αν και έχει έρθει σαφώς πιο κοντά με Ρωσία και Ιράν και είναι σε πλήρη σύγκρουση με την Ε.Ε., πετυχαίνει να αποσπά αυτό που θέλει (απόσυρση αμερικανικών στρατευμάτων) και να κρατάει σε διαχείρισιμα επίπεδα την αντίδραση του Τραμπ.

Ο Ερντογάν οδηγεί την Τουρκία στον διαμελισμό

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχουν ήδη αποφασίσει τον διαμελισμό της Τουρκίας, αφού αυτή κρίνεται ως η συμφερότερη λύση για την περιοχή. Ο στρατηγικός πυλώνας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δεν έχει λόγους ύπαρξης πλέον ως…πυλώνας. Η Σοβιετική Ένωση εξέλιπε. Αμερική και Ευρώπη διαμοίρασαν τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Ευρασίας. Το Αφγανιστάν επιτάχυνε τις εξελίξεις για τη δημιουργία μιας νέας Τουρκίας. Οι εξελίξεις αυτές φέρνουν πολιτικές και οικονομικές αλλαγές.

Ο διαμελισμός της Τουρκίας προοιωνίζει το τέλος των πολιτικών ηγεσιών που θέλησαν να νεκραναστήσουν την Οθωμανική αυτοκρατορία… Η Τουρκία μπήκε πλέον στην τροχιά της Παγκοσμιοποίησης, που πρεσβεύει την κατάτμηση των κρατών. Η νέα Τουρκία της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης εντάσσεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επέρχεται η ειρήνη και οι λαοί θα ηρεμήσουν. Το τέλος της ενιαίας Τουρκίας είναι εδώ. Το μόνο που απομένει είναι ο κατάλληλος χρόνος εφαρμογής του σχεδιασμού.

Αυτά τα σχέδια θα πάρουν αργά ή γρήγορα σάρκα και οστά και κύριος υπεύθυνος θα είναι ο Ερντογάν εφ΄ όσον συνεχίζει την πολιτική των νέο- Οθωμανικών του ονείρων.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ,  ΣΤΡΙΓΚΑΣ Κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: «Ο ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΡΙΓΑΣ».

View Comments (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published.