Στις 10 Ιουνίου, ο ελληνικός στρατός αφού πέρασε από τον Κραβασάρα βγήκε από το Μακρυνόρος και στρατοπέδευσε στο Κομπότι. Επικεφαλής τους ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος.
Ο Χουρσιτ Πασάς, πληροφορημένος για τις κινήσεις των Ελλήνων, άρχισε να συγκεντρώνει δυνάμεις στην Πρέβεζα και στην Άρτα.
Επικεφαλής αυτής της δυνάμεως ήταν ο Κιουταχής και ο Ισμαήλ Πασάς Πλιάσας.
Ο Πλιάσας επικεφαλής 500 ιππέων βγήκε στις 10 Ιουνίου από την Άρτα με σκοπό να ανιχνεύσει τις ελληνικές θέσεις και συγχρόνως να παρασύρει τον ελληνικό στρατό προς την πεδιάδα όπου θα δεχόταν επίθεση του τουρκικού πεζικού.
Ο Μάρκος Μπότσαρης όμως, αντιλήφθηκε τις προθέσεις του και με σύστασή του οι Έλληνες οχυρώθηκαν σε φυσικούς τάφρους της περιοχής.
Έτσι όταν οι ιππείς του Πλιάσα άρχισαν την επίθεση βρέθηκαν αντιμέτωποι σε απροσδόκητη αντίσταση στην οποία πρωτοστατούσε ο Γερμανός στρατηγός Νόρμαν.
Οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν να τραπούν προς την Άρτα κυνηγημένοι από τους Έλληνες, αφήνοντας πολλούς νεκρούς ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ο κεχαγιάς του Πλιάσα, Μετζάλης, που φονεύθηκε από τους άνδρες του Γενναίου Κολοκοτρώνη.
Ο Κανέλλος Δεληγιάννης, που πολέμησε εδώ, εξιστορεί με λεπτομέρειες τα γεγονότα των ημερών: «στις 7 Ιουνίου κατελάβομεν το Κομπότι έγινε η ανασυγκρότηση των στρατευμάτων και συνάχτηκαν σχεδόν επτά χιλιάδες στρατιώτες με επικαφαλής τους καπεταναίους Βαρνακιώτην, Γώγο, Κουτελίδα, Ίσκο, Τζιόγκα, Δημοτσέλο, Βλαχόπουλο, Ράγκο, Μακρή, Στραταίους», και μετά δύο μέρες ήλθε και ο Μαυροκορδάτος με τον Καρατάσιον, τον Γάτσιον και τους Γριβαίους.
«Εγώ, γράφει, μετά του Βαρνακιώτου κατελάβομεν την εκκλησίαν του Αγίου Γεωργίου, η οποία είχε μικρόν περιτείχισμα και εις της οποίας την στέγην εκάμαμεν και εις τα τέσσερα μέρη ταμπούρια με τα κεραμίδια, ωχυρώσαμεν και το κωδωνοστάσιον εις την μέσην και επάνω εις την καμπάνα και εβάλαμεν είκοσι στρατιώτας, ώστε αυτά τα δύο υψηλά οχυρώματα εφύλαττον και υπερασπίζοντο το ήμισυ του χωρίου εκείνου.
Εθέσαμεν και εκατόν στρατιώτες εις την ηρειπωμένην μονήν της Ευαγγελιστρίας άνωθεν του χωρίου, εις θέσιν οχυράν.
Ο Γιατράκος και ο Βλαχόπουλος και άλλοι καπεταναίοι κατέλαβον τρεις πύργους και τινας δυνατάς οικίας εις το επάνω μέρος του χωρίου.
Ο Μαυροκορδάτος με τον Βότσαρην, Γριβαίους, Τσόγκαν, Δημοτσέλιον και άλλους με το τακτικόν, τους Φιλλέληνας και Κεφαλλήνας κατέλαβον την συνοικίαν (μαχαλάν) του Χαβέλα όλην και οχυρωθήκαμεν άπαντες καλώς ώστε εν περιπτώσει αποκλεισμού να πολεμήσωμεν αμυντικώς».
Στο σημείο αυτό να υπογραμμίσω την πληροφορία που δίνει Δεληγιάννης για την ύπαρξη στο χωριό μεγάλων σπιτιών και οχυρωματικών πύργων.
Στη μάχη διακρίθηκε για τη γεναιότητά του ο φιλλέληνας συνταγματάρχης Δανιάν.
Ο τουρκικός στρατός με λίγες απώλειες ανασυντάχτηκε και ξαναεπιτέθηκε.
Η αντίσταση ήταν ηρωική και στη μάχη διακρίθηκαν οι Φιλέλληνες και οι Κεφαλλήνες και οι δύο γενναίοι συνταγματάρχες ο Δανιάν και ο Τορέλα.
Κυνήγησαν τους Τούρκους μέχρι την Άρτα.
Οι απώλεις για τους τούρκους ήταν πάνω από 150 νεκροί και πολλοί τραυματίες, ενώ για τους Έλληνες 18 νεκροί, μεταξύ των οποίων 1 φιλέλληνας, δύο Κεφαλλήνες, 5 Ρουμελιώτες και 20 τραυματίες.
Ετικέτες