Διαβάζετε τώρα
22 Μαΐου 1823. Κατάληψη της Κισσάμου

22 Μαΐου 1823. Κατάληψη της Κισσάμου

Ο διορισμένος από την κυβέρνηση Αρμοστής της Κρήτης Εμμανουήλ Τομπάζης ήλθε στην Κρήτη με πέντε πολεμικά και τρία φορτηγά πλοία, καθώς και 600 άνδρες, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν Ηπειρώτες, και βοήθησαν στην πολιορκία της Κίσσαμου.

Οι Τούρκοι με έντιμη συνθήκη που τους πρότεινε ο Αρμοστής δέχθηκαν να αναχωρήσουν με τα όπλα τους για τα Χανιά στις 25 Μαΐου 1823.  Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν περίπου 100 άνδρες, ενώ σκοτώθηκαν ο Σφακιανός πεντακοσίαρχος Εμμανουήλ Πρωτοπαπαδάκης (Μοράκης) και ο ηγούμενος της μονής Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερός. Από τις κακουχίες πέθανε και ο ήρωας πεντακοσίαρχος Σήφακας.

Ο Μανώλης Τομπάζης (1784 – 1831) ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης και ναυμάχος του 1821.

Γεννήθηκε στην Ύδρα και ήταν γιος του Νικολάου Τομπάζη και αδερφός του Ιακώβου Τομπάζη. Σύζυγός του ήταν η Ξανθή Δ. Σαχίνη.

Αρχικά διαφώνησε με την επανάσταση, αλλά στη συνέχεια συμμετείχε σε αυτήν. Πήρε μέρος σε πολλές ναυμαχίες, όπως της Πάτρας, του Γέροντα κ.α. Το 1823 διορίστηκε από την κυβέρνηση αρμοστής της Κρήτης, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1824, χωρίς όμως να πετύχει τον σκοπό του.

Στις 12 Απριλίου 1824 ο Μανώλης Τομπάζης εγκαταλείπει το  νησί ζητώντας συγχρόνως από τους Κρητικούς να συνεχίσουν με κάθε θυσία τον αγώνα.

Ο Τομπάζης απευθύνει έκκληση και στους επαναστατημένους Έλληνες να στηρίξουν τον αγώνα των Κρητικών: «Κύριε, η ταλαίπωρος Κρήτη πνέει τα λοίσθια. Ολίγη στρατιωτική βοήθεια και η έκπλευσις των πλοίων θέλει ελευθερώσει αυτήν από του να αφανισθή… Κύριε, αν χάση το Έθνος την ωραίαν Κρήτην, χάνει τον δεξιόν οφθαλμόν του και η ανεξαρτησία δεν θέλει είναι σημαντική…».

Συμμετείχε ως πληρεξούσιος της Ύδρας στις Εθνοσυνελεύσεις Επιδαύρου (1822), Άστρους (1823), Επιδαύρου (1826) και Άργους (1829).

Το 1828 ανέλαβε υπουργός ναυτικών, παραιτήθηκε όμως λόγω διαφωνιών του με τον Καποδίστρια. Το 1831 ήταν μέλος της διοικητικής επιτροπής της Ύδρας.

Απεβίωσε στις 15 Μαΐου 1831 στην Ύδρα και ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Καλαυρίας στον Πόρο, όπου διατηρείται ακόμα το μνήμα του. Είχε αποκτήσει έναν γιο, τον Νικόλαο (1815 – 1896). Εγγονός του ήταν ο Ιάκωβος Ν. Τομπάζης.

View Comments (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published.