Ο Μήτρος Πέτροβας (1745 – 12 Μαρτίου 1838), γνωστότερος ως Μητροπέτροβας, ήταν οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από τη Μεσσηνία, καθώς και ένας από τους ηγέτες των αντικυβερνητικών εξεγέρσεων κατά τη διάρκεια της βαυαρικής αντιβασιλείας.
Γεννήθηκε το 1745 στη Μέλπεια του Νομού Μεσσηνίας. Ήταν, πιθανώς, γιος του Αγγελή Πέτροβα, αρχηγού ομάδας Κλεφτών επί Ενετοκρατίας (1685-1715). Ανέπτυξε από νωρίς αντιοθωμανική δραστηριότητα και το 1770 συμμετείχε στην επανάσταση των Ορλωφικών. Υπήρξε στενός φίλος του πατέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Κωνσταντίνου.
Αργότερα συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία της επανάστασης του 1821 στην περιοχή της Μεσσηνίας και με την έναρξή της τάχτηκε στο πλευρό του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, τον οποίο ακολούθησε στις πολεμικές επιχειρήσεις της Αρκαδίας. Μάλιστα, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του συμμετείχε στη μάχη του Βαλτετσίου τον Μάιο του 1821 ως επικεφαλής των πολεμιστών από την Ανδρούσα και το Λεοντάρι, και τοποθετημένος στο δυτικό προμαχώνα του ελληνικού στρατοπέδου από κοινού με τους Ιωάννη Μαυρομιχάλη, Π. Κεφάλα και Παπατσώνη, διακρίθηκε για την απόκρουση των επανειλημμένων επιθέσεων του οθωμανικού ιππικού, ενώ αργότερα συμμετείχε στην πολιορκία και την άλωση της Τριπολιτσάς. Κατά το 1822 έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις εναντίον του εκστρατευτικού σώματος του Μαχμούτ Δράμαλη. Για τη συνεισφορά του, αναδείχτηκε το 1823 σε χιλίαρχο.
Ο Μητροπέτροβας ήταν όχι μόνο ένας από τους γενναιότερους οπλαρχηγούς, αλλά και ο πιο συνετός, ο Νέστωρ του Αγώνα. Ο Κολοκοτρώνης τον τιμούσε και τον σεβόταν· τον αποκαλούσε πάντα “Μπάρμπα” και ζητούσε τη γνώμη του σε κάθε κρίσιμη περίσταση. Και ο γηραιός οπλαρχηγός ήταν αφοσιωμένος μέχρι θανάτου στον μαθητή του και τον ακολουθούσε παντού.
Κατά τις εμφύλιες συγκρούσεις του 1823 – 1825, τάχτηκε πάλι στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακιστεί μαζί του από την κυβέρνηση Κουντουριώτη στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα.
Λίγο μετά την αποφυλάκισή του τον Μάιο του 1825, αναδείχτηκε σε στρατηγό και συμμετείχε στις επιχειρήσεις που εξαπέλυσε ο Κολοκοτρώνης εναντίον του Ιμπραήμ πασά στην Πελοπόννησο.
Μετά το τέλος της επανάστασης και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, πρωτοστάτησε το 1834, μετά την καταδίκη του Κολοκοτρώνη, σε εξεγέρσεις κατά της βαυαρικής αντιβασιλείας τον Ιούνιο στη Μάνη και τον Αύγουστο στη Μεσσηνία.
Μετά την καταστολή των εξεγέρσεων συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο, η ποινή όμως δεν εκτελέστηκε λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του και της συνεισφοράς του κατά την ελληνική επανάσταση. Αφού παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα στη φυλακή, του δόθηκε αμνηστία και ακολούθως επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου και απεβίωσε στις 12 Μαρτίου του 1838.
