Ο Νικόλαος Φανδρίδης (1802 – 1889) ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821.
Γεννήθηκε στον Θέρισο Χανίων το 1802 από οικογένεια προύχοντα. Έμαθε γράμματα και ήταν από τους λίγους μορφωμένους της εποχής του. Με την έναρξη της επανάστασης δημιούργησε μικρό σώμα με τους συμπατριώτες του και πολέμησε διαρκώς από το 1821 ως το 1829. Πήρε μέρος στις μάχες του Νταράτσου και αλλού. Πληγώθηκε και υπέφερε μέχρι τα γηρατειά. Μετά την επανάσταση κατέβηκε με την οικογένειά του στα Κύθηρα και στο Άργος. Η επιτροπή βαθμολόγησης των αγωνιστών τον κατέταξε με βαθμό ταγματάρχη της Φάλαγγας, αλλά αυτός δεν δέχτηκε την θέση αυτή.
Τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του με τον Σταυρό του Αγώνα, ύστερα με τον Αργυρό Σταυρό, και αργότερα, από τον Βασιλέα Γεώργιο με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος.
Στο Άργος ίδρυσε σχολείο, στο οποίο μαθήτευσαν όλοι του Άργους και οι αξιωματικοί του ιππικού.
Παντρεύτηκε την θυγατέρα του Συνταγματάρχη Β. Χάλη.
Απεβίωσε στα Χανιά στις 14 Νοεμβρίου 1889 (ή κατ’ άλλους το 1895 στο Άργος).