Ο Τούσιας Μπότσαρης ο νεότερος, (1792-1827), ήταν γιος του Τούσια Μπότσαρη και εγγονός του Γιώργη Μπότσαρη, της σπουδαίας Σουλιώτικης φάρας των Μποτσαραίων.
Γεννήθηκε στο Σούλι το 1792, δύο μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα του, στη μνήμη του οποίου και έλαβε το ίδιο όνομα. Υπήρξε ένας από τους ανδρειότερους Σουλιώτες και διακρίθηκε σε όλες τις περιπτώσεις εμπλοκής των Σουλιωτών.
Όταν πλέον είχε ανδρωθεί, ήταν υπαρχηγός του σώματος των Σουλιωτών που διοικούσε ο ξάδελφός του Μάρκος Μπότσαρης. Μαζί μ΄ εκείνον πολέμησε τόσο στην άμυνα του Σουλίου όσο και στη Δυτική Ελλάδα, καθώς και στο Καρπενήσι.
Επίσης έλαβε μέρος στη πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου και διέπρεψε στις από των εκεί επάλξεων μάχες.
Αργότερα ακολούθησε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη στο Ναύπλιο και από εκεί στην εκστρατεία του στην Αττική, όπου τελικά και έπεσε μαχόμενος στο Φάληρο στις 22 Απριλίου του 1827.
Ο θαυμασμός των Φιλελλήνων στρατηγού Ρίτσαρντ Τσωρτς και ναυάρχου λόρδου Τόμας Κόχραν προς τον Σουλιώτη αυτόν ήρωα υπήρξε τόσος μεγάλος, ώστε διέταξαν και ετάφη στη Σαλαμίνα με τιμές δίπλα στη σορό του Καραϊσκάκη.