Ο Αναγνώστης ή Αναγνωστάκος Παπαγιαννακόπουλος ήταν αγωνιστής και πολιτικός της επανάστασης του 1821. Η καταγωγή του ήταν από τα Μαγούλιανα της τότε επαρχίας Καρύταινας και νυν επαρχίας Γορτυνίας. Ήταν γιος του Παπα-Γιαννάκη Χρυσανθόπουλου και αδελφός του Φώτιου Χρυσανθόπουλου ή Φωτάκου. Ο Αναγνωστάκος και τα άλλα τρία του αδέλφια (Παναγιώτης, Κωνσταντίνος και Νικόλαος), όλοι αγωνιστές της επανάστασης, υιοθέτησαν το επώνυμο Παπαγιαννακόπουλοι (γιοί του Παπα-Γιαννάκη) ενώ ο Φωτάκος κράτησε το επώνυμο του πατέρα του (Χρυσανθακόπουλος ή Χρυσανθόπουλος).
Στις 28 Ιουλίου 1820 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία σε ηλικία 31 χρόνων. Συνέδραμε πολλάκις και χρηματικώς το υπό εξέγερση έθνος και διετέλεσε φροντιστής των εν Τρικόρφοις στρατευμάτων. Κατά την εποχή του Δράμαλη ο Κολοκοτρώνης τον έκανε γερουσιαστή της Πελοποννήσου.
Αργότερα έγινε πληρεξούσιος και βουλευτής επί Καποδιστρίου. Είναι καταχωρημένος στα μητρώα πολιτικών του αγώνος, τα οποία βρίσκονται στο τμήμα χειρογράφων της Εθνικής βιβλιοθήκης, ως πολιτικός τάξης τρίτης.
Ήταν ο δεύτερος σύντροφος του Κολοκοτρώνη όταν αυτός πήγε στο Καστρί της Ερμιόνης για να καλέσει το έθνος σε Συνέλευση, όπου ψηφίστηκε το περίφημο των Ελλήνων πολίτευμα.
Πέθανε στα τέλη Αυγούστου 1841. Ο γιος του Θεοδόσιος Παπαγιαννακόπουλος ήταν επίσης αγωνιστής της επανάστασης και εκατόνταρχος.
Από τα Μαγούλιανα κατάγονταν και άλλοι, άγνωστοι δυστυχώς οι περισσότεροι, αγωνιστές και φιλικοί της Επαναστάσεως. Σχετικά με την προεπαναστατική κίνηση στην περιοχή αυτή, πολύτιμα είναι τα σημειώματα του Ζατουνίτη Φιλικού Στεφάνου Ιω. Στεφανοπούλου ή Ρωλογά, ο οποίος σημειώνει ότι ανεμείχθη ενεργώς στις μυήσεις Αρκάδων στην Τριπολιτσά και πώς προέβαινε και σε προμήθειες όπλων, λόγω του επαγγέλματός του και των γνωριμιών του.
Σημειώνει, λοιπόν, ότι «Προέβημεν εις αγοράς όπλων, πολεμοφοδίων κλπ., άτινα απεστέλλοντο νύκτωρ και εν μεγάλη μυστικότητι εις Μαγούλιανα και Λάστα της Γορτυνίας, ένθα υπήρχον πολλοί αρειμάνιοι επαναστάται, έτοιμοι πρώτοι να εγείρωσι τα όπλα εις την φωνήν της πατρίδος, και εις άλλα μέρη…».
Μετά μια καταμήνυσή του στους Τούρκους (από έναν Χριστιανό «ού το όνομα αίσχύνομαι να μνημονεύσω ώδε» και ο οποίος ήταν «ο Γραμματεύς του Μουσταφάγα Νησιώτη, Βοεβόνδα της Καρυταίνης»), ο Στεφανόπουλος γράφει ότι «τότε λοιπόν εγώ ανεχώρησα κρυφίως δια Λάσταν και Μαγούλιανα , όπου εφρόντισα να κρυβώσιν ασφαλώς τα όπλα, τα πολεμοφόδια και τα λοιπά, λαβών δε εν εξ αυτών ανεχώρησα…».
Πιό κάτω ο Στεφανόπουλος σημειώνει ότι έλαβον όπλα «εν Μαγουλιάνοις ο Ζούβελος και Κοσμόπουλος» και ότι τους «παρηγγείλαμεν να είναι έτοιμοι με τα παλληκάρια των εις την πρόσκλησιν να μας ακολουθήσουν» κι’ ακόμη πώς «Μετ’ ολίγας ημέρας μετέβημεν εις Μαγούλιανα νύκτωρ διά να συσκεφθώμεν πει διαφόρων αντικειμένων σχέσιν εχόντων με την Επανάστασιν. Εκεί, εν τη οικία του Δημ. Παππαγιαννοπούλου εκ Μαγουλιάνων, ανδρός παρασχόντος ού μικράς εκδουλεύσεις είς την Επανάστασιν και εν Κωνταντινουπόλει μυηθέντος τά της Φιλικής Εταιρίας, και μετά του οποίου είχομεν γνωρισθή πρότερον ως αδελφοί, διεσκέφθημεν επί πολλών και εστείλαμεν αποστόλους με χρήματα εις διαφόρους κάπους των χωρίων. Εν Μαγουλιάνοις είχομεν κατηχήσει και τους Νικόλαον Μπούκουραν, Αναγνώστην Κοσμόπουλον, Βασιλόπουλον, και τινάς άλλους, τους αγαθοτέρους και φρονιμοτέρους κατοίκους, ούς δεν ενθυμούμαι, εις δε Βυτίναν όπου μετάβημεν από Μαγούλιανα εκατηχήσαμεν… και άλλους ούκ ολίγους, απλώς, ούτοι δε όλοι μετ’ άλλων συνεταιριστών, και ιδίως μετά του Αναγνώστου Παππαγιαννακοπούλου, εκ Μαγουλιάνων, ανδρός δραστηρίου και φιλοπάτριδος, εκατηχούσαμε απαύστως τους φίλους και συγγενείς των και τους προετοίμαζον…».