Ο Αντώνιος Κολοκοτρώνης ήταν κλέφτης και αγωνιστής της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821.
Η καταγωγή του ήταν από την επαρχία Καρύταινας. Ήταν ο μόνος κλέφτης που κρύφτηκε καλά και σώθηκε, ενώ όλοι οι άλλοι κλέφτες της περιοχής πέσαν θύματα κατατρεγμού, τον καιρό που οι Τούρκοι εξολόθρευαν τους κλέφτες.
Στην εξέγερση του 1821 πήρε μέρος με μεγάλο ζήλο και πόθο για την ελευθερία. Όπως διηγείται ο Φωτάκος, την 25 Μαρτίου του 1821, ημέρα της επανάστασης, έκανε το σταυρό του, πήρε το τουφέκι του και είπε: «δόξα σοι ο Θεός! Τώρα έχω συντρόφους όλον μου το Έθνος, και να με βοηθήσει ο Θεός να πάρω το αίμα των συντρόφων μου και των συγγενών μου. Να ίδη ο ήλιος όλον μου το κορμί, όπου το έκρυβα από τρύπαν εις τρύπαν».
Έλαβε μέρος στους πολέμους και στην πολιορκία της Τριπολιτσάς, στην οποία έμεινε μέχρι τέλους, κάνοντας πολλές παλικαριές. Προκαλούσε τους πολιορκημένους Τούρκους να βγαίνουν έξω και τους σκότωνε με ενέδρες (“χωσιές”).
Ήταν επίσης επιτήδειος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και απόκτησε φήμη για τα στρατιωτικά του κατορθώματα κατά των Τούρκων. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Τριπολιτσάς εστάλη μαζί με άλλους στα Μεγάλα Δερβένια και πιο πέρα, στη Ρούμελη για να εμποδίσουν τους Τούρκους να μην έλθουν στην Πελοπόννησο.
Κατά την εισβολή του Δράμαλη ήταν στο Αγιώργι της Κορίνθου και από εκεί διατάχτηκε από τον στρατηγό Κολοκοτρώνη να πάει να οχυρωθεί και αυτός στο περίφημο ταμπούρι του Αγριλοβουνού.
Κατά την μεγάλη μάχη του Δερβενακίου κατά του Δράμαλη, μετά τον πρώτο τουφεκισμό εμπόδισε στον ζυγό του βουνού Πανάγου τους Τούρκους να μην περάσουν στην αριστερή μεριά και πιάσουν τον δημόσιο δρόμο που οδηγούσε για την Κουρτέσα και την Κόρινθο. Στην θέση αυτή ο Αντώνιος Κολοκοτρώνης έκανε μάχη εναντίον των Τούρκων και σκότωσε πολλούς, πριν ακόμα έρθει ο Νικήτας Σταματελόπουλος με τους υπόλοιπους. Με την ενίσχυση του Σταματελόπουλου οι απώλειες των Τούρκων γίναν ακόμα μεγαλύτερες. Η σύγχυση των Τούρκων ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη, που την νύχτα κατά λάθος αλληλοσκοτώθηκαν από μόνοι τους.