Διαβάζετε τώρα
Δημοσίευμα γιά τήν κηδεία τοῦ Κόντογλου (Ἐφημερ. Ἐλευθερία 15-7-1965)

Δημοσίευμα γιά τήν κηδεία τοῦ Κόντογλου (Ἐφημερ. Ἐλευθερία 15-7-1965)

Μέ βαθειά συγκίνηση ἔγινε ἡ κηδεία τοῦ Φώτη Κόντογλου.

Φόρος τιμῆς τοῦ πνευματικοῦ κόσμου

Κόσμος πολύς καί πολλοί ἐκπρόσωποι τοῦ πνευματικοῦ καί καλλιτεχνικοῦ κόσμου τῆς χώρας παρακολούθησαν τήν κηδεία τοῦ Φώτη Κόντογλου πού πέθανε προχθές καί κηδεύτηκε χθές στίς 6 μ.μ ἀπό τόν ναό τοῦ Α΄ Νεκροταφείου χοροστατοῦντος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Χρυσοστόμου.

Ὁ μόνος πολιτικός ἀνήρ πού παρίστατο ἦταν ὁ κ. Π. Κανελλόπουλος ὡς μέλος τῆς Ἀκαδημίας.

Τόν νεκρό ἀποχαιρέτησαν ὁ μητροπολίτης Μυτιλήνης κ. Ἰάκωβος ὁ ὁποῖος ἦτο συμπατριώτης του ἀπό τήν Κυδωνία καί ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη στήν προσφορά τοῦ Φώτη Κόντογλου στήν Ἐκκλησία καί στήν Ὀρθοδοξία.

Κατόπιν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Χρυσόστομος μίλησε γιά τήν βαθειά πίστη καί χριστιανικότητα τοῦ ἀποθανόντος καί εἶπε μεταξύ ἄλλων ὅτι «ἐπαξίως θά μποροῦσε νά πάρη τήν θέση ἁγίου».

Ὁ διευθυντής Καλῶν Τεχνῶν τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας κ. Κ. Παπαπάνος κατέθεσε στέφανον καθώς καί ὁ κ. Σπύρος Παναγιωτόπουλος ἐκ μέρους τῆς Ἐθνικῆς Ἐταιρίας Λογοτεχνῶν.

Ὁ Δημήτριος Φωτιάδης ἀπηύθυνε ὕστατον χαιρετισμόν ἐκ μέρους τῆς Ἐταιρείας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν, τῆς ὁποίας ὁ Φώτης Κόντογλου ὑπῆρξε μέλος.

Τέλος, ὁ ἀκαδημαϊκός κ. Ἠλίας Βενέζης εἶπε τά ἀκόλουθα: «Ἡ Κοινή μικρασιατική πατρίδα μας, τά Ἑλληνικά Γράμματα, ἐμεῖς ὅλοι πού σταθήκαμε μαθηταί του καί φίλοι του πιστοί σ΄ ὅλη τή ζωή ἀποχαιρετοῦμε τόν Φώτη Κόντογλου. Ἡ Βασιλεύουσα, ὁ ἐξαίσιος Βόσπορος, τό θρηνητικό συναξάρι τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου, οἱ ταπεινοί ἁγιογράφοι τῆς Τουρκοκρατίας, ἡ Κιβωτός τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ἁγιασμένη ἐπανάστασις τοῦ 1821, τά κάστρα καί οἱ πολιτεῖες τοῦ Μωρηᾶ, τό Ἀϊβαλί, λάμψις τῆς παλληκαριᾶς καί τῆς παιδείας, τό Ἅγιον Ὄρος καί τό Θεοβάδιστον Ὄρος –ὅλα αὐτά τοῦ στάθηκαν ὄχι μόνο πάθος καί ἔκφρασις τέχνης. Ἀλλά φῶς καί ἔγερσις ψυχῆς, ἀνάγκη πνευματικῆς τελειώσεως, ἔκστασις, πίστις καί εὐλάβεια.

Ἀπό τά χρόνια τοῦ Παπαδιαμάντη εἶχε νά φανῆ στά Ἑλληνικά γράμματα τέτοια ἑνότης πράξεως ζωῆς καί πίστεως, Ἡ μοῖρα προώρισε Μικρασιάτην, πρίν ἀπό τοῦτο τό ὕστατον χαῖρε, νά συνθέση τό ἐγκώμιον μέ τό ὁποῖον ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν συνώδευσε πρίν ἀπό λίγους μῆνες τό Ἀριστεῖον Γραμμάτων πού τοῦ ἀπένειμε. «Τό ἔργον τοῦ ἐπιφανοῦς αὐτοῦ συγγραφέως, τοῦ Φώτη Κόντογλου –ἔλεγε ἐκεῖνο τό κείμενο τῆς Ἀκαδημίας –ἔχει πλέον καταστῆ κεφάλαιον σημαντικόν τῶν συγχρόνων Ἑλληνικῶν Γραμμάτων. Εἰς ἀπαράμιλλον προσωπικό ὕφος, μέ βαθειάν πίστιν εἰς τήν ὀρθοδοξίαν καί τήν βυζαντινή τέχνη, ἐκήρυξε τήν ἐπιστροφήν εἰς τάς ρίζας τῆς Ἑλληνικῆς παραδόσεως, καί ἔδωσεν εἰς ἐξαίρετα βιβλία δείγματα αὐτῆς τῆς ἐπιστροφῆς. 

Οἱ ἥρωές του εἶναι ἄνθρωποι ἁπλοί καί γνήσιοι τῶν θαλασσῶν καί τῶν βουνῶν μας, μέ ψυχική ὑγείαν, μέ πίστην, μέ ἀγάπην. Καί ἡ περιρρέουσα αὐτούς ἀτμόσφαιρα εἶναι ἡ Ἑλλάδα εἰς τήν ἀδιάσπαστον συνέχειάν της, ἀπό τούς παλαιούς κλασσικούς χρόνους ἕως τούς βυζαντινούς καί τούς χρόνους τῆς τουρκοκρατίας καί τούς ἰδικούς μας».

Ὅταν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν ἀπένειμε τό Ἀριστεῖον τῶν Γραμμάτων εἰς τόν Φώτη Κόντογλου εἶχε τήν συνείδησιν ὅτι εἰς τό πρόσωπόν του ἐτίμα τόν Ἑλληνισμόν τῆς Μικρασίας σ’ αὐτές τίς τραγικές ἡμέρες τοῦ τελικοῦ ξερριζωμοῦ του. Καί αὐτός ὁ Ἑλληνισμός τόν θρηνεῖ. Θά ἐνθυμοῦνται τόν Φώτη Κόντογλου τά Ἑλληνικά Γράμματα, τά ὁποῖα ἐλάμπρυνε. Θά τόν θυμοῦνται τά παιδιά μας πού θά τόν διαβάζουν, οἱ χριστιανοί πού θά λειτουργοῦνται στίς ἐκκλησίες πού ἁγιογράφησε «διά χειρός Φωτίου Κόντογλου, Κυδωνιέως ». Θά τόν θυμοῦνται οἱ ταπεινοί τοῦ λαοῦ μας πού ἀγαποῦσε καί τόν ἀγαποῦσαν. Θά τόν ἐνθυμῆται ἡ Ὀρθοδοξία καί ἡ Πατρίδα.

Μεγάλε φίλε καί δάσκαλε καλέ ἐκεῖ ὅπου πορεύεσαι, εἰς τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ παραδείσου Χαῖρε».


View Comments (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published.