Το 2018 έχουμε την επέτειο των 30 χρόνων της ανακήρυξης Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς για τα Μετέωρα. Εδώ και 30 χρόνια τα Μετέωρα ανήκουν επίσημα στη Μνημοσύνη της Ανθρωπότητας.
Όμως ποιος πραγματικά αντιλαμβάνεται την εμβέλεια αυτής της πράξης;
Ποιος αξιοποιεί και αναγνωρίζει στην Ελλάδα την προστιθέμενη αυτή αξία;
Είναι το μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς για όλη τη Θεσσαλία, τουλάχιστον προς το παρόν, κι όμως αυτή η ιδιότητα δεν είναι τόσο γνωστή.
Στην ίδια πόλη της Καλαμπάκας υπάρχουν μόνο 2 πινακίδες που αναφέρονται σε αυτή και είναι τόσο διακριτικές που το μήνυμα δεν περνά χάρη σε αυτές. Στα ίδια τα Μοναστήρια δεν υπάρχει με ξεκάθαρο τρόπο μια αναφορά σε αυτή.
Επί της ουσίας μετά το 1988, χρονιά της ανακήρυξης, όλα λειτουργούν σαν να είναι γνωστή και αυτονόητη.
Πόσοι ξέρουν με πόσα και με ποια κριτήρια αναγνωρίστηκαν τα Μετέωρα ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς;
Διότι και αυτό έχει τη σημασία του, αφού τα Μετέωρα δεν είναι μόνο ένας φυσικός πλούτος, είναι και μια παράδοση, αλλά και ένας ζωντανός θρησκευτικός χώρος. Δεν είναι μόνο ένας τουριστικός τόπος.
Έχει όμως με όλες αυτές τις ιδιότητες να προσελκύει πολύ κόσμο, πάρα πολύ κόσμο από διαφορετικές περιοχές του πλανήτη και με αυτή την έννοια είναι μνημείο Ανθρωπότητας. Αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας δίχως ποτέ να χάσουμε και την ουσία για την ψυχή μας.
Το γεγονός ότι τα Μοναστήρια λειτουργούν με την έννοια της πίστης τους έχει τεράστια σημασία διότι αυτό σημαίνει ότι διαδίδεται και το έργο του Χριστού κι ότι είναι ένας άγιος τόπος και αυτά.
Αν τα Μοναστήρια ήταν κλειστά, θα ήταν τα ίδια Μετέωρα; Κατηγορηματικά όχι.
Διότι τα Μοναστήρια είναι η ψυχή των Μετεώρων όπως τα όρη είναι το σώμα τους. Έτσι το Μετεωρίτικο πνεύμα υπάρχει και ζει. Έτσι αποτελεί κι έναν φόρο για την Ανθρωπότητα.
Τα τριάντα χρόνια που πέρασαν δείχνουν ένα στίγμα του παρελθόντος, αλλά εμπεριέχουν κι ένα μήνυμα για το μέλλον.
Η διατήρηση της μνήμης των Μετεώρων είναι καθήκον όλων μας. Δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από τις μοναχές και τους μοναχούς ούτε και από τους Αγίους της περιοχής. Πρέπει και ο Ελληνισμός που είναι δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα να συνειδητοποιήσει την αξία και το κλέος των Μετεώρων για τις επόμενες γενιές και τους επόμενους αιώνες.