Διαβάζετε τώρα
Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου. Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων. Ὁ κοινός βηματισμός Βατικανοῦ – Φαναρίου

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου. Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων. Ὁ κοινός βηματισμός Βατικανοῦ – Φαναρίου

 

Ἀρ­χιμ. Ἀ­θα­να­σί­ου Ἀναστασίου

Προη­γου­μέ­νου Ἱ. Μ. Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου, Ἁγίων Μετεώρων

13 Νοεμβρίου 2024, μνήμη Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ !

Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων
Ὁ κοινός βηματισμός Βατικανοῦ – Φαναρίου

Στό προηγούμενο κείμενό μας ἀναδείξαμε τήν ἀλλοίωση τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας μέσῳ τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καθώς ἡ ὀρθόδοξη πίστη, ἀπό μοναδική καί ἀπόλυτη ὁδός σωτηρίας, μετατρέπεται σέ μία ἁπλή πτυχή ἑνός πολυθρησκευτικοῦ πλαισίου, πού ἀναζητᾶ τήν ἀλήθεια σέ ὅλες τίς θρησκεῖες.

Ἡ ἐκκλησιολογική αὐτή μετάλλαξη ξεκίνησε, ὅπως εἴδαμε, στίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰώνα, μέ τίς πατριαρχικές ἐγκυκλίους τοῦ 1902 καί 1920. Συνέπειά της ἦταν ἡ θέσπιση μίας νέας ἐκκλησιολογίας, πού παρέχει ἐκκλησιαστικότητα στίς αἱρέσεις, τίς ἀναγνωρίζει, δηλαδή, ὡς «ἐκκλησίες».

Ἡ εἴσοδος στό δεύτερο μισό τοῦ 20οῦ αἰώνα ἐπέφερε μία κατακόρυφη αὔξηση καί μία ἰδιαίτερη ἄνθιση τοῦ oἰκουμενισμοῦ, πού συνδέεται μέ συγκεκριμένα πρόσωπα καί γεγονότα. Τά γεγονότα καί τά πρόσωπα αὐτά ἀπετέλεσαν τούς σταθμούς γιά τήν μετέπειτα πορεία τῶν διαχριστιανικῶν καί διαθρησκευτικῶν σχέσεων.

Πρόκειται γιά τήν ἵδρυση τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (ΠΣΕ) τό 1948 καί τήν ἀναρρίχηση στούς θρόνους τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τῆς Ρώμης δύο ἀνδρῶν μέ προϊστορία καί προσωπική γνωριμία μεταξύ τους, μέ κοινούς στόχους καί κοινή ἐπικοινωνιακή τακτική. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἀθηναγόρας ἐκλέγεται Οἰκουμενικός Πατριάρχης τό 1948 καί ὁ Καρδινάλιος Angelo ἐκλέγεται Πάπας τό 1958, γνωστός ὡς Πάπας Ἰωάννης ΚΓ΄.

Ἄς ἐξετάσουμε, ὅμως, τά γεγονότα ἀπό τήν ἀρχή.

Διαβάστε τήν συνέχεια ἐδῶ: