Χρόνια τώρα το ψάχνω.
Και έρχεσαι εσύ και μου λές:
“Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα
σε χιονια, σε στολίδια.
Μην τα ψάχνεις σε δώρα
και χοντρούς Αη-Βασίληδες.
Σε στολισμένα δέντρα,
σε τσάντες φορτωμένες δώρα,
σε κόκκινα σκουφάκια.
Σε τραγούδια, πανηγύρια,
τραπέζια γεμάτα φαγητά.
Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα
γύρω σου.
Δεν θα τα βρεις πουθενά.
Γι’ αυτό η μελαγχολία σου.
Γι’ αυτό χάνεται η χαρά
οταν τα φωτα σβήσουν.
Όταν περάσουν οι γιορτές.
Τα Χριστούγεννα είναι μέσα σου.
Στην καρδιά σου.
Το δέντρο σου το στόλισες,
την καρδιά σου την στόλισες;
Την καθάρισες;
Την ετοιμασες να δεχτεί τον Χριστό;
Ένιωσες το μύνημα
της γέννησης Του;
Το άγγελμα της σωτηρίας μας;
Την ελπίδα,την χαρά,
την ενσαρκωση του Λόγου;
Γι’ αυτό σου λέω.
Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα
μέσα στον κόσμο.
Ψάξε τον Χριστό.
Ψάξε την καρδιά σου.“
Δόξα εν υψίστοις Θεώ
και επί γης ειρήνη!