ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ ΑΠΟ 15 ΣΦΑΚΙΑΝΟΥΣ
Ο πεντακοσίαρχος Α. Παναγιωτάκης με επιστολή του από τα Αντικύθηρα, προσπαθεί να πείσει τον Λ. Κουντουριώτη να καταλάβουν το φρούριο νησίδα Γραμβούσα και με ορμητήριο την Γραμβούσα να αναζωπυρωθεί η επανάσταση στην Κρήτη.
12 Ιουλίου 1825
Ο Λ. Κουντουριώτης με επιστολή του στον Παναγιωτάκη στις 12 Ιουλίου 1825 του προτείνει να αποφύγει τέτοια ενέργεια, και του υπενθυμίζει την τραγική κατάληξη της προηγούμενης προσπάθειας. Το θέμα άκουσε ο Εμμανουήλ Αντωνιάδης ο οποίος πείθει την διοίκηση στο Ναύπλιο για την επιτυχία του σχεδίου.
Ετοιμάζεται μια μικρή αποβατική μοίρα με 13 πλοία και 736 άνδρες και υπό την αρχηγία του Δημητρίου Καλλέργη ξεκίνησε για την κατάληψη της Γραμβούσας.
Ένας Κισσαμίτης πατριώτης, Αρετάς το επίθετο, είναι φίλος με τον φρούραρχο και κατασκοπεύει τι γίνεται εντός, πόση είναι η φρουρά πότε αλλάζει πληροφορώντας τους Σφακιανούς στα Αντικύθηρα.
31 Ιουλίου 1825
Την μέρα αυτή προσέγγισε πλοίο της Μοίρας τα Αντικύθηρα και ενημέρωσε τους Σφακιανούς.
Αμέσως απέπλευσαν με την σκαμπαβία (βάρκα) του Σφακιανού Εμμανουήλ Βρατσόλη, οι Σφακιανοί: Α.Παναγιωτάκης,Παύλος Κριαράς, Ιωάννης Ρούκουνας,Νικηφόρος Βερυκάκης, Ανδρέας Παχωνάκης, Ιωάννης Καράς, Μανούσος Κουλέτος, Αναγνώστης Ψαρουδάκης, Γεώργιος Περτσουλινάκης, Ιωάννης Σεΐμένης, Ιωάννης Τσιλιμπίνης, Αναγνώστης Τσουπάκης και τα αδέλφια Μανούσος και Ανδρέας Φουντουλάκης.
2 Αυγούστου 1825
Οι παραπάνω αγωνιστές, ντυμένοι ως Τούρκοι φρουροί, και με δεδομένο ότι ο Παχωνάκης μιλούσε την Τουρκική, κατάφεραν να ξεγελάσουν το φρούραρχο Βέη και τους επιβιβίβασε στη βάρκα του για τη Γραμβούσα. ( Οι Τούρκοι φρουροί μεταφέρονταν από το Τηγάνι στο νησάκι της Γραμβούσας).
Ακολούθως τους αιφνιδίασαν μέσα στην βάρκα και μετά την προσέγγιση στο νησί παραδόθηκαν μετά από εντολή του φρουράρχου και οι υπόλοιποι 6-7 φρουροί.
Τα υπόλοιπα πλοία που εν τω μεταξύ τα είχε διασκορπίσει ο αέρας άκουσαν τις κανονιές από το φρούριο, είδαν τη βάρκα του Βρατσόλη να τους πλησιάζει και κατάλαβαν ότι το φρούριο ήταν σε Ελληνικά χέρια.
Ταυτόχρονα καταλήφθηκε και το φρούριο του Κισσάμου από άλλους αγωνιστές.