Η Β’ Εθνοσυνέλευση Άστρους ή Δεύτερη Εθνική Συνέλευση του Άστρους (29 Μαρτίου – 18 Απριλίου 1823) ήταν η δεύτερη συνέλευση κατά τα χρόνια της Ελληνικής επανάστασης.
Η Συνέλευση πραγματοποιήθηκε στο Άστρος της Κυνουρίας, στον κήπο του μουσείου Καρυτσιώτου (νυν Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους), με την παρουσία δύο αντιμαχόμενων παρατάξεων. Από τη μια οι Φιλικοί-δημοκρατικοί με τον Δημήτριο Υψηλάντη και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, από την άλλη οι κοτσαμπάσηδες του Μοριά, που θα ενωθούν με τους Υδραίους καραβοκύρηδες και τους Ρουμελιώτες και θα αποκτήσουν την πλειοψηφία. Οι πληρεξούσιοι που ήταν προσκείμενοι στην κυβέρνηση έμειναν στο χωριό Αγιαννίτικα Καλύβια, ενώ όσοι υποστήριζαν τους στρατιωτικούς και όσοι ήταν αντίθετοι με την κυβέρνηση, έμειναν στα Μελιγιώτικα Καλύβια.
Τα μέλη της κυβέρνησης άρχισαν να προσέρχονται στο Άστρος από τις αρχές Μαρτίου, αλλά χρειάστηκε ένας περίπου μήνας μέχρι να έλθουν οι πληρεξούσιοι.
Βασική απόφαση της Β΄ Εθνοσυνέλευσης ήταν η αναγνώριση των μή θεμελιωδών αρχών του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδος (Οργανικού Νόμου), όπως αυτό είχε ψηφιστεί από την Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Το αναθεωρημένο Προσωρινό Πολίτευμα που ψηφίστηκε, ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου» (δείχνοντας τη συνέχεια του νέου Συντάγματος με το προηγούμενο). Είχε 99 παραγράφους και έδινε το δικαίωμα της ιδιοκτησίας σε όλα τα άτομα που βρίσκονταν στην Ελλάδα, χωρίς περιορισμό στην ιθαγένειά τους. Το Σύνταγμα αυτό αντικαταστάθηκε το 1827 από το «Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος» που ψηφίστηκε στην Τροιζήνα, κατά τη διάρκεια της Γ’ Εθνοσυνέλευσης. Κατά τη Συνέλευση αποφασίστηκε να καταργηθούν οι τρεις τοπικοί οργανισμοί, η Πελοποννησιακή Γερουσία, ο Οργανισμός της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος και ο Άρειος Πάγος, ο Οργανισμός της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, ώστε να υπάρχει ένα μόνο κέντρο εξουσίας και συντονισμού.
Ένα από τα σημαντικά σημεία της Δεύτερης Εθνοσυνέλευσης, συνέπεια των αντιμαχόμενων παρατάξεων, ήταν η αποδυνάμωση των οπλαρχηγών και η κατάργηση της αρχιστρατηγίας, απόφαση που αν και χωρίς αναφορά στο όνομά του, κατάργησε τη θέση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Στη θέση του προέδρου της συνέλευσης εκλέχθηκε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ενώ ο Θεοδώρητος Βρεσθένης πήρε τη θέση του αντιπροέδρου και ο Θεόδωρος Νέγρης τη θέση του αρχιγραμματέα. Πρόεδρος του Βουλευτικού εκλέχθηκε ο Ιωάννης Ορλάνδος και του Εκτελεστικού ο Μαυροκορδάτος, ενώ οι περισσότερες θέσεις δόθηκαν σε ανθρώπους των κοτζαμπάσηδων, που επιθυμούσαν να κρατήσουν τα προνόμια που είχαν διασφαλίσει από τους Τούρκους.
Σημαντικό ήταν ωστόσο το καταληκτικό κείμενο της Εθνοσυνέλευσης, όπου γίνεται επαναδιακήρυξη της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της απόφασης για συνέχιση της Επανάστασης με κάθε θυσία. Αυτή η διακήρυξη αρχίζει με τις φράσεις: “Τρίτον ήδη χρόνον διαρκεί ο υπέρ ανεξαρτησίας εθνικός των Ελλήνων πόλεμος και ο τύραννος ούτε κατά γην ούτε κατά θάλασσαν ηυδοκίμησεν. Ενώ δε αι τυραννοκτόνοι χείρες των Ελλήνων έπεμψαν μυριάδας Τούρκους εις άδου, και φρούρια απέκτησαν, και την επικράτειαν εξησφάλισαν, ο δε κρότος των ημετέρων όπλων, αντηχήσας, διετάραξε το Βυζάντιον, ευτύχησε το έθνος να διακηρύξη εν Επιδαύρω κατά πρώτον ως έθνος, την ανεξαρτησίαν του, να νομοθετήσει και εθνικήν να καταστήση διοίκησιν”.
Η Β΄ Εθνοσυνέλευση ολοκλήρωσε τις εργασίες της στις 18 Απριλίου.