Διαβάζετε τώρα
22 Μαρτίου 1825. Θάνατος Ιωάννη Π. Μαυρομιχάλη

22 Μαρτίου 1825. Θάνατος Ιωάννη Π. Μαυρομιχάλη

Ο Ιωάννης Μαυρομιχάλης ήταν αγωνιστής του ’21, γόνος της μανιάτικης οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων.

Γεννήθηκε το 1804 στη Μάνη και ήταν ο τέταρτος γιος του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.

Στα 17 του χρόνια έλαβε τα όπλα και συμμετείχε στον εθνικό ξεσηκωμό. Μπήκε με τον πατέρα του στην Καλαμάτα (23 Μαρτίου 1821) και με τον αδελφό του Ηλία και τον θείο του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη πολέμησε γενναία στη μάχη του Βαλτετσίου (12-13 Μαΐου 1821). Κατά την εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο τον Ιούλιο του 1822, κλείσθηκε στην ακρόπολη του Άργους αντιτάσσοντας άμυνα κατά των τούρκων.

Μετά την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο (11 Φεβρουαρίου 1825), οι Αιγύπτιοι στις 9 Απριλίου 1825 παρατάχθηκαν μπροστά από το φρούριο του Νεοκάστρου της Πύλου. Ο Ιωάννης Μαυρομιχάλης εισήλθε στο φρούριο μαζί με τον αδελφό του Γεώργιο και τους μανιάτες τους. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας τραυματίστηκε βαριά στον δεξιό βραχίονα από εχθρικό βόλι, καθώς ήταν εκτεθειμένος σε μία έπαλξη, προσπαθώντας να εμψυχώσει τους άνδρες του (14 Μαρτίου).

Ο Ιωάννης Μαυρομιχάλης πέθανε από γάγγραινα στις 22 Μαρτίου του 1825 στην Αρκαδιά (σημερινή Κυπαρισσία), όπου είχε μεταφερθεί για νοσηλεία, ελλείψει επαρκούς ιατρικής φροντίδας.

Στην εφημερίδα «Ελληνικά Χρονικά», που εκδιδόταν στο Μεσολόγγι από το 1824,  το γεγονός αναφέρεται ως εξής:

«Σιμά των ειρημένων Ηλία και Κυριακούλη, η οικογένεια του Μαυρομιχάλη επρόσφερε νεωστί και τρίτην άλλην πολύτιμον θυσίαν εις τον ιερόν της ελευθερίας βωμόν, τον νέωτατον Ιωάννην Μαυρομιχάλην. Η θυσία αύτη όχι μόνον διέλυσεν ως ιστόν αράχνης πάσαν αδίκως πρότερον αποδοθείσαν κατηγορίαν εις τον γηραιόν πατέρα, Πέτρον Μαυρομιχάλην, αλλ’ ηύξησαν έτι μάλλον την δόξαν και την υπόληψίν του· χωρίς να μικροψυχήση, ουδέ να δοθή όλως εις λύπην δια τον άωρον θάνατον του αγαπητού του υιού, ο γνήσιος ούτος Σπαρτιάτης εμπνευσμένος από βαθύτατον αίσθημα του πατριωτισμού, επροσκάλεσεν ευθύς όλους τους συμπατριώτας του εις τα όπλα, και απεφάσισε μόνος του να τρέξη εις το πεδίον της μάχης δια να εκδικηθή το πολύτιμον αίμα αυτού του υιού του…».
[Ελληνικά Χρονικά, φ. 30, 10 Απριλίου 1825].

«Αδελφοί Έλληνες!

Ευχαρίστως έπιον και το πικρόν τούτο ποτήριον. Εθυσιάσθη ενδόξως μαχόμενος υπέρ πίστεως και υπέρ πατρίδος και έτερος φίλτατός μου υιός Ιωάννης Μαυρομιχάλης, όστις ετραυματίσθη κατά την εν Νεοκάστρω μάχην εις τας 14 του παρόντος, ανδρείως πολεμών τον βάρβαρον εχθρόν, και μετά οκτώ ημέρας παρέδωκε το πνεύμα του εις τον Θεόν.

Ούτος ο ένδοξος μάρτυς της φιλτάτης ελευθερίας, ήδη επαναπαύεται εις τους κόλπους του Αβραάμ και αγάλλεται αξιωθείς να επισφραγίση την δόξαν του με τοιούτον έντιμον θάνατον. Γαίαν έχοις ελαφράν, τέκνον γλυκύτατον των αθανάτων προπατόρων σου, άξιον και των μαχιμωτάτων αδερφού σου και θείου σου Ηλιού και Κυριακούλη εφάμιλλον! ο θάνατός σου ήδη βαλσαμόνει τας κινδυνώδεις πληγάς, όσας αι δειναί περιστάσεις ήνοιξαν εις την καρδίαν μου, επειδή με δίδει χρηστάς ελπίδας ότι της Σπαρτιατικής ευθαρσίας σου το παράδειγμα το αξιομίμητον θα ελευθέρωση το πατρώον έδαφος από την στυγεράν παρουσίαν των απάνθρωπων τυράννων˙ ναι αδερφοί Έλληνες! και φίλτατοί μου Σπαρτιάται! το γενναίον παράδειγμα του νεανίσκου τούτου μιμούμενοι δράμετε να εκδικηθήτε το αίμα του».
Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Εν Τριπολιτσά, 25 Μαρτ. 1825.
[Ελληνικά Χρονικά, φ. 32.]

View Comments (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published.