Οἱ ἐπίσημοι κτίτορες τῆς Μονῆς (τέλ. 15ου αἰ.-ἀρχ. 16ου αἰ.) εἶναι ὁ μητροπολίτης Λαρίσης ἅγιος Διονύσιος († 28 Μαρτ. 1510) ὁ Ἐλεήμων καί ὁ ἔξαρχος Σταγῶν ἱερομόναχος καί πνευματικός ἅγιος Νικάνωρ (†1521), οἱ ὁποῖοι ἀνήγειραν τόν νέο ὁμώνυμο ἱερό ναό, τό πολυόροφο τμῆμα τῶν κελλίων καί τήν μοναστική τράπεζα.
Τό γεγονός ὅτι ὁ κτίτορας ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἐλεήμων, μητροπολίτης Λαρίσης, ἱστορεῖται στόν ναό τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Τρικάλων (1627) ἀνάμεσα σέ ἕξι ἄλλους ἁγίους ἱεράρχες, ἀποδεικνύει τήν ἀναγνώρισή του ὡς ἁγίου καί τό ἐπίθετο «ἐλεήμων» δηλώνει τήν φιλάνθρωπη δράση του σέ ὅλη τήν περιοχή.
Ὁ Διονύσιος διετέλεσε μητροπολίτης στήν Λάρισα μετά τό ἔτος 1489/90, ἄμεσος διάδοχος τοῦ Βησσαρίωνος Α΄καί πρίν ἀπό τό 1500. Περί τό 1499 ὁ Διονύσιος παραιτήθηκε ἀπό τόν μητροπολιτικό θρόνο τῆς Λάρισας, στόν ὁποῖο ἀνῆλθε ὁ Μάρκος, ἐνῶ αὐτός ἀποσύρθηκε καί ἐγκαταβίωσε γιά μιά δεκαετία στήν μονή ἁγίου Νικολάου Ἀναπαυσᾶ.
Ὁ ἅγιος Διονύσιος καί ὁ στενός συνεργάτης του ἅγιος Νικάνωρ καί ἔξαρχος Σταγῶν συνανήγειραν τό καθολικό καί τά λοιπά πρῶτα κτίσματα τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου Νικολάου. Ἐν συνεχείᾳ ὁλοκλήρωσε τό καθολικό τοῦ ἁγίου Νικολάου ὁ ἱεροδιάκονος καί τρίτος κτίτορας Κυπριανός, προφανῶς εὔπορος, ὁ ὁποῖος διέθεσε ὅλη τήν δαπάνη γιά τήν περίφημη ἱστόρηση τοῦ ναοῦ. Ὁ ἐν λόγῳ ἱεροδιάκονος Κυπριανός θά μποροῦσε νά ταυτιστεῖ μέ τόν «τιμιώτατον γέροντα καί ἐν ἱεροδιακόνοις κῦρ Κυπριανόν», ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στό Χρονικό τῶν Μετεώρων ὡς ἕνας ἐκ τῶν δύο τελευταίων «τιμιωτάτων γερόντων» τῆς σκήτης τῆς Δούπιανης.
Ὁ ὅσιος Διονύσιος ἀπεβίωσε τήν Μεγάλη Πέμπτη, στίς 28 Μαρτίου 1510, σύμφωνα μέ ἐνθύμηση τοῦ κώδ. ὑπ’ ἀριθ. 650 ΕΒΕ, φ. 41v: «Ἐκοιμήθη ὁ πανιερώτατος μητροπολίτης Λαρίσης κῦρ Διονύσιος· ἐν ἔτει ͵ζιη΄ [=1510] μὴν Μάρτιος κη΄, ἡμέρα Εη, ἥτις καὶ τυχὼν ἡ αὐτὴ Εη ἁγία καὶ μεγάλη, ἐν ᾗ τὰ σωτήρια Πάθη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν, ὥρα Γη τῆς νυκτός» (Ἀποκατάσταση Ὀρθογραφίας).
Στόν νότιο τοῖχο τοῦ νάρθηκα τοῦ καθολικοῦ τοῦ ἁγίου Νικολάου εἶναι ἱστορημένες, διά χειρός τοῦ περιφήμου Ἁγιογράφου Θεοφάνη τοῦ Κρητός (1527), οἱ μορφές τῶν κτιτόρων, μέ ἁπλό μαῦρο ράσο, μέ τό κομποσχοίνι στά χέρια. Ἡ γεμάτη εὐλάβεια ἱκετευτική στάση τους πρός τήν Παναγία καί τόν ὅσιο Ἀθανάσιο τόν Μετεωρίτη, δεικνύει τήν φιλομόναχη φλόγα, ἡ ὁποία ἔκαιγε στίς καρδιές τῶν προκαθημένων αὐτῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἅγιος Νικόλαος εὐγνώμονα διετήρησε τίς μορφές τους καί τήν μνήμη τους στό πέρασμα τόσων αἰώνων ἀκέραιες καί ἐπιβλητικές.
Οἱ ἅγιοι κτίτορες τιμῶνται στήν μονή τοῦ ἁγίου Νικολάου τήν 19η Μαΐου. Ἀκολουθία τῶν κτιτόρων τῆς μονῆς Ἀναπαυσᾶ ἐποίησε ὁ δρ. Χαράλαμπος Μπούσιας, μέγας ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας, μέ τόν τίτλο: «Ἀκολουθία εἰς τοὺς ὁσίους πατέρας ἡμῶν Διονύσιον τὸν Ἐλεήμονα καί Νικάνορα τὸν ἔξαρχον Σταγῶν, κτίτορας τῆς ἱερᾶς μονῆς ἁγίου Νικολάου Ἀναπαυσᾶ Μετεώρων». Ἐποίησε, ὡσαύτως, καί Παρακλητικό Κανόνα. Χαιρετιστηρίους Οἴκους εἰς τούς ὡς ἄνω ἁγίους Κτίτορας Διονύσιο καί Νικάνορα ἐποίησεν ἡ ἁγιοστεφανίτισσα Μοναχή Θεοτέκνη κατά τό ἔτος 2014.
Πηγή: Θεοτέκνης Μοναχής, Πέτρινο Δάσος, Ἱερά Μοναστήρια, τ. Β΄, (Ἁγίου Στεφάνου, Ἁγίας Τριάδος, Ρουσάνου, Ἁγίου Νικολάου), Ἅγια Μετέωρα 2018, σ. 568-571.