Πραγματοποιήθηκε η μεστή πνευματικών νοημάτων και τόσο επίκαιρη ομιλία της κ. Μαρίας Μουρζά

Με μεγάλη συμμετοχή φίλων και μελών πραγματοποιήθηκε προχθές Κυριακή, 30 Μαρτίου η ομιλία της κας Μαρίας Μουρζά με θέμα «θαρρῶν εἰς τό ἔλεος τῆς εὐσπλαγχνίας Σου…». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «ΝΙΤΣΑ ΛΙΑΠΗ» όπου παρευρέθηκε αρκετός κόσμος. Η ομιλήτρια, για ακόμη μία φορά, συγκίνησε και καθήλωσε το κοινό με το απλό και ταυτόχρονα βαθύ πνευματικό περιεχόμενο της ομιλίας της.

Χαιρετισμός του γραμματέα του συλλόγου Δημήτρη Λάσκου:

Σεβαστοί πατέρες, σεβαστές γερόντισσες

Ἀξιότιμε κ. Δήμαρχε, κυρίες Ἀντιδήμαρχοι, κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι,

ἀγαπητά μέλη τοῦ Συλλόγου, φίλοι καί φίλες,

Ἡ περίοδος πού διανύουμε, ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἔχει προσφυῶς χαρακτηριστεῖ ὡς Στάδιο πνευματικῶν ἀθλήσεων καί ἀγώνων, ὡς ἡ ἱερότερη καί κατανυκτικότερη περίοδος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Καί εἶναι γεγονός. Γιά τήν Ἐκκλησία μας αὐτή εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν περίοδος τῆς πνευματικῆς ἄθλησης καί τῆς κατάνυξης, τῶν δακρύων καί τῆς μετανοῖας, μιά ἀκόμη εὐκαιρία ψυχωφελούς ἀλλαγῆς.

Χαρακτηρίζεται, ἀκόμη, αὐτό τό χρονικό διάστημα ἀπό ἑορτολογικό καί λειτουργικό πλοῦτο καί ἀπό τήν ὑψηλότατου ἐπιπέδου ἁσματογραφία καί ἀπό ἕναν ἀπαράμιλλο ὑμνογραφικό θησαυρό πού  πλαισιώνει τίς ἀκολουθίες τοῦ νυχθημέρου άπό τήν ἔναρξη τοῦ Τριωδίου μέχρι καί τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Καί καλούμαστε, πλέον, ὅλοι μας, ὅσοι συνειδητά ἀνήκουμε στήν Ἐκκλησία καί θεωροῦμε ἐαυτούς μέλη της ὀργανικά, νά μεταμορφωθοῦμε. Νά προσπαθήσουμε, μέ φιλότιμο καί μέ ζῆλο, γιά νά προσεγγίσουμε -κατά τή θέληση καί τήν δυνατότητά του ὁ καθένας μας- τό μέγα μυστήριο τῶν Παθὼν τοῦ Χριστοῦ καί νά συμμετάσχουμε ἀξίως στήν Ἀνάστασή Του.

Ὡς ἄνθρωποι, ὅμως, δυσκολευόμαστε, ἀδυνατοῦμε. Πολλές οἱ περισπάσεις τοῦ βίου! “’Eρχόμενοι εἰς ἑαυτόν”, ἀναγνωρίζοντες καί ἀποδεχόμενοι τήν ἔνδειά μας, καταφεύγουμε στήν πηγή τῆς εὐσπλαγχνίας, τόν φιλάνθρωπο καί φιλεύσπλαγχνο Θεό καί ἐπικαλούμαστε τό ἄπειρο ἔλεός του, τό «ὑπερβαῖνον πᾶσαν ἀνθρωπίνην κατάληψιν», τό «πάντας ἡμᾶς περιλαμβάνον»!

Στόν καθημερινό μας αὐτό ἀγώνα γιὰ πνευματική πρόοδο καί προκοπή -καί δόξα τῷ Θεῷ- ἔχουμε καί ἀνθρώπινη βοήθεια. Ἔχουμε δίπλα μας ἀδελφούς καί φίλους πού ζεσταίνουν, πού θερμαίνουν τίς ψυχραμένες μας ψυχές, μέ λόγια ἀγάπης καί συμπαθείας, λέξεις πού πέφτουν σάν Προσανάμματα σέ μιά τρεμάμενη φωτιά, πού εἶναι ἔτοιμη νά σβήσει, καί τή θεριεύουν!

Στήν «τεθλιμμένη» ὁδό πού βαδίζουμε -καί δόξα τῷ Θεῷ- ἔχουμε συνοδοιπόρους πού μέ τούς λόγους καί τίς πράξεις τους μᾶς ὑποδεικνύουν πῶς, μέ ποιόν τρόπο, πρακτικά, μποροῦμε κι ἐμεῖς νά μήν Ἀγαπήσουμε τά θνητά σάν ἀθάνατα, καί πῶς στίς παντοῖες δυσκολίες καί θλίψεις τοῦ βίου μας, Ἐν μέσῳ κρίσης δηλαδή, νά στρέφουμε τὸ βλέμμα γιά νά βροῦμε ἀπαντοχή καί ἐλπίδα σ’ Ἐκεῖνον, πού…  Μόνο Αὐτός μᾶς ἀγάπησε!

Στήν ἄσκησή μας -καί δόξα τῷ Θεῷ- ἔχουμε συνασκητές πού μέ λόγια καί γραφόμενα μᾶς συμβουλεύουν καί μᾶς καθοδηγοῦν, γιά νά ἐνισχυόμαστε καί νά κρατοῦμε ἀναμμένο τό καντηλάκι στό Εἰκονοστάσι τῆς ψυχῆς μας. Κι ἃς λυσσομανᾶ ὁ ἄνεμος γύρω μας νά τό σβήσει. Τέτοιους φίλους ἔχουμε. Αὐτοί εἶναι οἱ εὐεργέτες μας, ἡ συντροφιά μας, τὸ ἄλας καί Τὸ χρυσάφι τῆς γῆς!

Ἀντίστοιχη προσμονή  ἔχουμε καί σήμερα, ἀπό τήν ἀγαπητή μας κ. Μαρία Μουρζᾶ. Ἕναν άνθρωπο γνωστό στούς περισσότερους ἀπό μᾶς, ἕναν ἄνθρωπο σάν κι ἑμᾶς, πού άγωνίζεται, πού πέφτει, ποὺ ξανασηκώνεται και συνεχίζει.

Λόγους παρηγορητικούς περιμένουμε νά ἀκούσουμε σήμερα. Ἀπό μιά φωνή ἡ ὁποῖα μᾶς ἀκούγεται πάντοτε οἰκεῖα και γνώριμη, και πάντοτε γλυκιᾶ. Ἀπό μιά συγγραφέα, ἡ γραφῖδα τῆς ὁποῖας μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ Θεός ζεῖ, ὅτι μᾶς ἀγαπᾶ, ὅτι τό ἔλεός Του και ἡ εὐσπλαγχνία Του τελικά μᾶς σώζει!

«Οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον ἐλπίσατε εἰς ἀγαθὰ καὶ εἰς εὐφροσύνην αἰῶνος καὶ ἐλέους», μᾶς διδάσκει ὁ σοφός Σειράχ (2,7-9). Ἀς πορευόμαστε, λοιπόν, μέ ἐλπίδα καί θάρρος! Γιά τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐφροσύνη τοῦ ἐλέους Του. Ἐλπίζοντες καί θαρροῦντες στό ἔλεος τῆς εὐσπλαγχνίας Του!

Ἀγαπημένη μας κ. Μαρία, ἡ δεδομένη καί πολλές φορές καί μέ πολλούς τρόπους ἐκπεφρασμένη ἀγάπη ὅλων μας -φίλων καί μελῶν τοῦ Συλλόγου- στό πρόσωπό σας, εἶναι τό δικό μας μικρό, τό ἐλάχιστο Αντίδωρο στήν καλοσύνη σας νά ἀποδεχθεῖτε τήν πρόσκλησή μας καί νά βρεθεῖτε κοντά μας.

Σᾶς καλωσορίζουμε και σᾶς εὐχαριστοῦμε!