Η θέσπιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και η τεκνοθεσία, που αποτελεί τον πυρήνα και βασικό λόγο προώθησής του, εκτυλίσσονται εδώ και πολλά χρόνια και σε μια σειρά από κράτη της ΕΕ, πέρα από τις ΗΠΑ.
Η ΕΕ έχει πάρει από πολύ νωρίς επάνω της αυτήν την υπόθεση, προωθώντας εδώ και χρόνια τον λεγόμενο ατομικό δικαιωματισμό. Αναγνωρίζει, δηλαδή, τυπικά «ατομικά δικαιώματα» αποσπασμένα από το κοινωνικό περιεχόμενό τους, ενώ η άσκησή τους στην πράξη αποτελεί ζήτημα χρηματικό – με δυο λόγια, ζήτημα αγοράς. Έτσι νομιμοποιείται στην πράξη και η ακραία εκμετάλλευση – εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση αυτής της ατζέντας, την τελευταία 15ετία τουλάχιστον, έχει αναλάβει το Ευρωκοινοβούλιο. Με συστηματικό τρόπο, σε ψηφίσματα κι εκθέσεις για φαινόμενα απαράδεκτης βίας, κακομεταχείρισης, διακρίσεων, στιγματισμού, έθετε εμβόλιμα ζητήματα ταυτότητας έκφρασης φύλου, αυτοπροσδιορισμού, προκειμένου να νομιμοποιήσει όλη την πλατφόρμα αιτημάτων του λεγόμενου «ατομικού δικαιωματισμού», όπως τον γάμο και την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.
Δεν είναι συμπτωματικό επίσης ότι τόσο η θέσπιση του Ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Γονεϊκής Σχέσης, που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη στο Ευρωκοινοβούλιο, όσο και οι τρεις σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ, που απαιτούν από κάθε κράτος – μέλος να αναγνωρίζει τον γάμο ομόφυλων που έχει τελεστεί σε άλλο κράτος – μέλος, έχουν κοινή βάση κι αφετηρία, που δεν είναι άλλη από την απρόσκοπτη ελεύθερη κίνηση εργαζομένων στη βάση των «4 ελευθεριών της ΕΕ» (κεφαλαίων, εργαζομένων, προϊόντων και υπηρεσιών).
Σε αυτήν την κατεύθυνση, στο εισαγωγικό του νομοσχεδίου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών της κυβέρνησης, προβλέπεται ο στόχος για «Ρύθμιση Σχέσεων με στοιχεία αλλοδαπότητας», ενώ στο άρθρο 10 αναγνωρίζεται και νομιμοποιείται η εμπορευματοποιημένη τεκνοποίηση και τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών ανδρών σε άλλη χώρα, για την παράκαμψη της σχέσης μητρότητας – πατρότητας.
Στην παραπάνω αστική γραμμή, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, υπάρχει ήδη στο Ευρωκοινοβούλιο σύγκλιση μεταξύ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Πρασίνων και της GUE/LEFT. Αντίστοιχη σύμπλευση έχουν και οι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα.
Πρόσφατα, μάλιστα, ο υπουργός Δικαιοσύνης του Βελγίου έθεσε ως τρίτη κατά σειρά προτεραιότητα της βελγικής προεδρίας στην ΕΕ να γίνει έως τον Ιούνη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η πρώτη εξέταση για την αναγνώριση του Ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Γονεϊκής Σχέσης, το οποίο καταργεί τη μητρότητα και πατρότητα ως δικαίωμα του παιδιού, αναγνωρίζει «γονέα 1, 2» και βάλε, μέχρι και «γονέα κατ’ ισχυρισμό», ενώ ανοίγει τον δρόμο για την παρένθετη μητρότητα και για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Αφού σημείωσε ότι υπάρχουν «πολιτικές δυσκολίες» για την έγκριση του Πιστοποιητικού, προανήγγειλε τη σύνταξη προτάσεων και δημιουργία ομάδων εργασίας γι’ αυτά τα θέματα, «ειδικά όσον αφορά την παρένθετη κύηση». Η δε τελευταία Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη «Στρατηγική Ισότητας 2020 – 2025» για τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ, περιλαμβάνει ξεχωριστή ενότητα για την αναγνώριση του γάμου και της τεκνοθεσίας.
Ακόμα κι αν δεν υπάρχει ομοφωνία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να προωθηθεί ο αρχικά ψηφισμένος κανονισμός για το Ευρωπαϊκό Πιστοποιητικό Γονεϊκής Σχέσης, καθώς διαπιστώνουν ότι «υφίστανται ανυπέρβλητες δυσχέρειες, οι οποίες καθιστούν ανέφικτη την ομοφωνία, όχι μόνο επί του παρόντος αλλά και στο άμεσο μέλλον», μπορεί να ενεργοποιηθεί ο λεγόμενος «μηχανισμός ενισχυμένης συνεργασίας» της ΕΕ ανάμεσα σε κράτη – μέλη που συμφωνούν.
Αυτός έχει ενεργοποιηθεί και σε μια σειρά από άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι έγινε και για ζητήματα οικογενειακού δικαίου, πιο συγκεκριμένα για διαφορές ανάμεσα σε χωρισμένα «διεθνή» ζευγάρια (π.χ. παντρεμένο ζευγάρι Έλληνα με Γαλλίδα), με το εξής επίδικο: Ποιανού κράτους – μέλους το δίκαιο θα αποτελέσει βάση για να λυθούν αυτές οι διαφορές.
Αρχικά 9 κράτη το 2008 και σήμερα 16, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, ζήτησαν να προχωρήσει η συνεργασία με κοινούς κανόνες επίλυσης τέτοιων ζητημάτων διαζυγίου. Μέχρι και σήμερα τα υπόλοιπα κράτη – μέλη δεν ακολουθούν. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη της Συνθήκης της Λισαβόνας για «ενισχυμένη συνεργασία» αποτελεί πρόπλασμα συνολικά για την άρση όλων των «βέτο» και στα ζητήματα Άμυνας, που επεξεργάζονται στην ΕΕ, μπροστά στις επόμενες αλλαγές Συνθηκών.
Με λίγα λόγια, ο σχεδιασμός προχωρά σε όλα τα επίπεδα, αφού η αγορά και η κερδοφορία των ομίλων δεν περιμένουν. Η εμπορική παρένθετη μητρότητα και η Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή καλπάζουν τόσο για τα ετερόφυλα όσο και για τα ομόφυλα ζευγάρια. Μελέτη του 2018 αναφέρει πως μόλις το 2% όλων των παγκόσμιων συμφωνιών παρένθετης μητρότητας είναι «αλτρουιστικές». Οι υπόλοιπες είναι εμπορικές.
Ενδιαφέρον έχει επίσης και η περίπτωση της Γερμανίας, όπου η εφημερίδα «Handelsblatt», σε άρθρο της, το 2022, αναφέρεται σε 15.000 ετερόφυλα ζευγάρια που πάνε κάθε χρόνο στο εξωτερικό για παρένθετη μητρότητα. Έως και σε επίσημους ιστοτόπους υπάρχουν νομικές οδηγίες και πληροφορίες.
Με τον πόλεμο – σε συνδυασμό με κάποια αυστηροποίηση των μέτρων σε χώρες όπως η Ταϊλάνδη – η Ουκρανία προβλήθηκε ως η πιο «φτηνή περίπτωση», με τιμές σημαντικά χαμηλότερες από ό,τι κοστίζει η παρένθετη μητρότητα στις ΗΠΑ. Ανάλογη άνοδο γνώρισε και η Γεωργία.
Σύμφωνα με δήλωση, στο «Αλ Τζαζίρα», του Sam Everingham, παγκόσμιου διευθυντή του οργανισμού δικτύωσης παρένθετων μητέρων Growing Families, με έδρα το Σίδνεϊ, «πολλές Ουκρανές παρένθετες μητέρες μετακινήθηκαν στη “Βόρεια Κύπρο”, στην Ελλάδα και τη Γεωργία, ασκώντας πίεση σε αυτά τα μικρότερα έθνη που δεν έχουν ισχυρό νομικό και ρυθμιστικό πλαίσιο». Από το 2016 κιόλας, μια ελβετική ΜΚΟ υπολόγισε ότι στην Ουκρανία τουλάχιστον 20.000 μωρά γεννιούνται ετησίως μέσω παρένθετης μητρότητας.
Η βιομηχανία παρένθετων μητέρων στην Ουκρανία, που τροφοδοτείται «από ένα ανεκτικό νομικό περιβάλλον», παραμένει ανοιχτή κι επιδεικνύει εξαιρετική …αντοχή σε πολεμικές συνθήκες. Το ουκρανικό πρακτορείο παρένθετης μητρότητας «BioTexCom» προσπάθησε μάλιστα να ενσωματώσει τον πόλεμο στο μάρκετινγκ! Έτσι ξεκίνησε καμπάνια με σύνθημα «Κάντε μωρά, όχι πόλεμο», «θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για το όνειρό σας να γίνετε γονείς. Τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει».
Ακόμα και στη γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt» έκανε εντύπωση το γεγονός ότι το ουκρανικό πρακτορείο εμπορευματοποίησης παιδιών έδινε μέχρι …και έκπτωση 3% στην Black Friday του 2021, ενώ προσφέρεται και πακέτο «all inclusive VIP» που κοστίζει 71.000 δολάρια. Ένα ακόμα πρακτορείο, το «Feskov», από την Ουκρανία, θεωρείται από τα «φθηνά» και οι τιμές του κυμαίνονται από 37.000 έως 89.000 ευρώ, ενώ δουλεύει και με Γερμανούς.
Φτάνουν στο σημείο να ονομάζουν το εμπόριο «υπηρεσίες γονιμότητας», όπως ένας σουηδικός όμιλος που προσφέρει «μια ποικιλία υπηρεσιών γονιμότητας» με παρένθετες μητέρες που κυοφορούν μωρά στην Ουκρανία, στην Αλβανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ τα ωάρια συλλέγονται από δότριες στη Νότια Αφρική και την Ουκρανία…
Οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 42.000 και 55.000 ευρώ, με την υψηλότερη να περιλαμβάνει τη χρήση ωαρίων δότριας. Η αμοιβή της εταιρείας ανέρχεται σε περίπου 13.000 ευρώ και «συνεργάζεται με τους υποψήφιους γονείς μέχρι να επιτευχθεί γονιμοποίηση ή εγκυμοσύνη». Αυτό σημαίνει ότι οι δότριες ωαρίων ή οι παρένθετες μητέρες μπορεί και να αλλάζουν στη διαδικασία.
Χιλιάδες νεαρές Ουκρανές έχουν βασιστεί στη βιομηχανία γονιμότητας για να επιβιώσουν. Για κάθε συμβόλαιο, οι παρένθετες μητέρες αμείβονται από 8.000 έως 12.000 ευρώ για την κυοφορία ενός παιδιού μέχρι τη γέννηση, κατά μέσο όρο. Ο όμιλος που μεσολαβεί χρεώνει συχνά τους πελάτες τα πενταπλάσια.
Η πλειοψηφία τους μετά δηλώνουν ότι μετανιώνουν για την απόφασή τους. Δεν τους παρέχεται κατάλληλη ιατρική βοήθεια όταν προκύπτουν ζητήματα υγείας, όπως καρκίνοι τραχήλου, ωοθηκών ή ανεπιτυχής κύηση. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου τα μη υγιή βρέφη εγκαταλείπονται.
Διαβάζοντας κανείς όλα τα παραπάνω, μπορεί να καταλάβει τον κατήφορο των αστικών δυνάμεων και ΜΜΕ, ανάμεσά τους του ΣΥΡΙΖΑ και της «Αυγής», που ξεδιάντροπα και με συκοφαντίες επιτίθενται στο ΚΚΕ, ότι δήθεν «κρύβεται πίσω από το μείζον ζήτημα της εμπορευματοποίησης, της τεκνοθεσίας που όμως ισχύει και για τα ετερόφυλα ζευγάρια». Δηλαδή, αυτοί που κατά τ’ άλλα κόπτονται για τα δικαιώματα των γυναικών, ισχυρίζονται ότι αυτός δεν είναι βασικός λόγος απόρριψης του νομοσχεδίου.
Οι θέσεις του ΚΚΕ τεκμηριώνονται τόσο επιστημονικά όσο και από τις απάνθρωπες βαριές συνέπειες που έχει καταγράψει η μέχρι σήμερα διεθνής πείρα. Λογικό λοιπόν κάποιοι να χάνουν την ψυχραιμία τους…