6 Απριλίου 1826. Γ’ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο

Η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (6 – 16 Απριλίου 1826), συγκλήθηκε στη Νέα Επίδαυρο (Πιάδα), με κύριο σκοπό την περαιτέρω αναθεώρηση του Πολιτεύματος.

Η Εθνοσυνέλευση λόγω των κρίσιμων στρατιωτικών γεγονότων των ημερών εκείνων (άφιξη του Ιμπραήμ στη Πελοπόννησο, πολιορκία και πτώση του Μεσολογγίου) αποφάσισε την διακοπή και αναβολή των εργασιών της για τον Σεπτέμβριο του 1826, ώστε να μετέχουν όλοι στην πολεμική προσπάθεια. Επίσης, έγινε πρόβλεψη για σύσταση νέας Εθνοσυνέλευσης μόλις οι περιστάσεις το επιτρέψουν.

Το κυριώτερο έργο αυτής της Εθνοσυνέλευσης ήταν ο διορισμός νέου (διαφορετικού) κυβερνητικού σχήματος (Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος, 1826)- έτσι ώστε να ανταποκρίνεται ευχερέστερα στις ανάγκες της περιόδου -, καθώς και η δημιουργία της «Επιτροπής Συνελεύσεως», η οποία θα φρόντιζε για την εκ νέου έναρξη της Εθνοσυνελεύσεως, αλλά και για την σύναψη ανακωχής με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Για τον σκοπό αυτό, στις 14 Απριλίου η κυβέρνηση εξουσιοδότησε τον Άγγλο πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Στράτφορντ Κάννιγκ να διαπραγματευθεί με την Υψη­λή Πύλη το θέμα της αυτονομίας της Ελλάδας.

Η Γ΄ Εθνοσυνέλευση συνέχισε και ολοκλήρωσε τις εργασίες της, πρώτα στην Ερμιόνη και κατόπιν στην Τροιζήνα, την Άνοιξη του 1827.

Οι εργασίες της Εθνοσυνέλευσης

Η πρώτη συνεδρίαση κατά την οποία εκλέχτηκε το Προεδρείο έγινε στις 6 Απριλίου, και οι εργασίες άρχισαν στις 7 Απριλίου, αφού πρώτα οι πληρεξούσιοι πήραν τον παρακάτω όρκο:

«Ως εκ του στόματος όλων των νομίμων πληρεξουσίων του έθνους ορκίζομαι ενώπιον του Υψίστου Θεού, της ιεράς ημών Θρησκείας και της Πατρίδος, μήτε να προβάλω μήτε να ψηφοφορήσω τι εναντίον των συμφερόντων του Έθνους, κινούμενος από ιδιοτέλειαν ή πάθος, να μη αποβλέπω εις πρόσωπον και να μη παραβλέπω το νόμιμον και δίκαιον».

Το Προεδρείο της Εθνοσυνέλευσης αποτελούσαν οι: Πανούτσος Νοταράς (Πρόεδρος), Ιωάννης Λογοθέτης (Αντιπρόεδρος) και Ανδρέας Παπαδόπουλος (Αρχιγραμματεύς).

Στις 10 Απριλίου, και μέσω επιστολής του ναυάρχου Μιαούλη, η Συνέλευση μαθαίνει για τις δύσκολες ώρες που περνά το Μεσολόγγι, για τον πλήρη αποκλεισμό της πόλης, από ξηρά και θάλασσα, και την πείνα που έχει καταβάλει τους πολιορκημένους. Την ίδια ημέρα, εξάλλου, μαθαίνει από επιστολή του επάρχου της Σύρου, ότι μια μοίρα του οθωμανικού στόλου, έχει εκπλεύσει από τα Δαρδανέλλια, με προορισμό τα επαναστατημένα ελληνικά εδάφη. Η Συνέλευση αποφάσισε να αναβάλλει τις εργασίες της για τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να προστρέξουν προς βοήθεια του Μεσολλογίου και γενικά να οργανώσουν την άμυνα της χώρας.