Εορτάζεται στις 16 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Σην προσκυνούντα Πέτρε σειράν τιμίαν,
Σειράς μακράς λύσον με των εγκλημάτων.
Σειρὴν προσκυνέω Πέτρου δεκάτη ενὶ έκτῃ.
Συναξάρι
Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο τετράρχης Ηρώδης, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων (12ο κεφάλαιο των Πράξεων).
Ο Ηρώδης έβαλε τους Ιουδαίους και συνέλαβαν τον Απόστολο Πέτρο κατά τις ημέρες της εορτής των αζύμων. Και όταν τον έπιασε, τον έβαλε στην φυλακή. Τη νύκτα, πριν την ημέρα κατά την οποία ο Ηρώδης έμελλε να τον παρουσιάσει στον λαό, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο στρατιωτών και φρουροί φύλαγαν μπροστά στο κελί του. Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του.
Κάποιοι Χριστιανοί ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα διαδοχικά από γενεά σε γενεά, μέχρι που την μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και την εναπέθεσαν στο ναό του Αγίου Πέτρου, που βρίσκεται μέσα στη μεγάλη Εκκλησία, όπου ετελείτο και η Σύναξη του Αποστόλου.
* * *
Ἐκεῖ βρισκόταν κτισμένη ἡ ἱερά μονή προσκυνήσεως τῆς Ἁλύσεως τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, τήν ὁποία ἑορτάζει ἡ ἐκκλησία μας στίς 16 Ἰανουαρίου. Σήμερα καλεῖται ἀπό τούς ἐγχώριους «Ἅλτσος» καί διακρίνονται ἐλάχιστα ἐρείπια.
Ἱστορική ἐξέλιξη τοῦ μονυδρίου: Στήν προμνημονευθεῖσα χαλκογραφία τοῦ 1782, ὁ Παρθένιος ζωγράφισε ἐπί τοῦ βράχου τήν μονή τῆς Ἁλύσεως τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου μέ ἀρκετά κτίσματα, ναό, κελλία καί σκάλα.
Ὁ Léon Heuzey στά 1858 ἀναφέρει τήν Ἅλυσο μεταξύ ἄλλων ἕνδεκα μετεωρίτικων μονυδρίων, περί τῶν ὁποίων ἔλαβε γνώση ἀπό τήν ἐντόπια προφορική παράδοση.[2]Γιά τό μονύδριο τῆς Ἁλύσου ἀναφέρεται καί ὁ ἀρχιμ. Πορφύριος Οὐσπένσκυ[3].
Τό ἔτος 1882 ὁ Πολύκαρπος Ραμμίδης γράφει, ὅτι ἐπί τοῦ βράχου ὑπάρχει ναός καί ὀμβροδέκτης (δεξαμενή): «Ἐπὶ εὐρυχώρου ὁπωσοῦν βράχου πλησίον τῆς Καλαμπάκας κειμένου εἶναι ὠκοδομημένη ἡ μονὴ αὕτη ἐπ’ ὀνόματι τῆς προσκυνήσεως τῆς Ἁλύσεως τοῦ Ἀποστόλου ΙΙέτρου τιμωμένη. Ὁ βράχος οὗτος εἶναι κυκλοτερής, ἔχει ἔκτασιν δέκα πέντε στρεμμάτων, ἐφ’ ἧς ὑπάρχει ὁ κύριος ναὸς καὶ ὀμβροδέκτης εὐρυχωρότατος· ἡ ἀνοδοκάθοδος αὐτοῦ εἶναι δυσκολωτάτη, καθότι ἐκ μὲν τοῦ μέρους τῆς κλίμακος ἔχει ὕψος ὀγδοήκοντα πήχεων, κατὰ δὲ τὰ ἄλλα μέρη ὑπερβαίνει τοὺς τριακόσιους πήχεις» [4].
Ἀπό τό 1995 ἡ Ἅλυσος, μέ τήν ὑπ’ ἀριθ. 19/5.2.1995 πράξη τοῦ σεβασμιωτάτου μητροπολίτη Σταγῶν καί Μετεώρων κ. Σεραφείμ, ἀνήκει στήν ἱερά μονή Ἁγίου Στεφάνου.
* * *
[2] Heuzey – Daumet,Mission Archéologique de Macédoine,σ. 440, σημ. 2.
[3] Ουσπενσκυ, Χριστιανική Ἀνατολή, σ. 234, 251, 253, 558.
[4] Πολυκαρπου [Ραμμίδη] (ἀρχιμ.),ΤὰΜετέωρα, σ. 38.
(Ἀπό τό βιβλίο “Τό Πέτρινο δάσος”, τῆς μοναχῆς Θεοτέκνης, ἔκδ. Ἱ. Μ. Ἁγ. Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων)
Very interesting details you have observed, thank you for posting.Money from blog